..........
Gospe,
slušaj šapat mora, jecaj škrapa, drhtaj broda,
Ti posveti naša polja, da nam uvik bude roda.
Gospe, slušaj vapaj bure koja neda živit, spati,
Te odagnaj dane sure i bonacu hridi vrati.
Gospe ribara, težaka, Gospe, naša divna mati!
Neka zasja Tvoja zraka, mole te, pobožni Hrvati !
Gospe, gledaj suve mriže, parangale, vrše, osti,
ribar šuti, gnjev ga stiže i običnim danom posti.
Gospe, spasi našu viru, široki su ti hrvatski žali.
Gospe, kaži pute k miru da nas sutra ne prikriju vali.
/Gospe, kaži pute k miru da nas sutra ne prikriju vali./
Gospe ribara, težaka, Gospe, naša divna mati !
..............................................................
.................................
.............
izvorno pjeva:
VIS"Dominik"
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
.....................................................................................
... kako se muž i ja svaku nedjelju 'grabimo' i 'trgamo' tko će prije do istih knjiga koje obično čitamo kao pripremu prije svete nedjeljne mise, bila sam oduševljena kada sam na stranicama Katolička Tiskovna Agencija - KTA pronašla biblijske komentare misnih čitanja, godina C - prof. Zovkić, kojega oboje volimo prvoga pročitati /među ostalima/ ...
... i sada je mir
... možemo čitati u isto vrijeme
... zajedno
... i komentirati
... dok iščitavamo
...
Biblijski komentar misnih čitanja:
5. nedjelja kroz godinu - dr. Mato Zovkić:
..... POZVANI I POSLANI
............
p. s. .................................
.................................................
.........................................................
................................................................
Sjedim evo na kamenu
U jutru maslina i mora.
Gledam
čudesno svitanje novoga dana
nad pučinom
u Kornatima.
Vidim, slušam
Osjećam kako Gospodin
Nježnim jutarnjim poljubcima
Ljubi ovo more modro,
Pa se more smije ..., raduje se ...,
Sva mu pučina podrhtava od poljubca Njegova,
I igra se srebrom u valovima,
I miluje stijene sure,
Opore od nevere, bura i juga,
I šapuće u škrapama,
I pjeva u osvitu
U velikom zboru
Otoka, otočića i hridi
Što izranjaju iz njedara njegovih.
I jata ribica malih ovog jutra
Skakuću površinom kao da
Plešu jutarnji ples
I rišu slike radosnice.
Masline se bude iz snova
O ulju posvetnom.
Ribari isplovili iz luka svojih
Na pučinu.
Galebi mole jutarnju molitvu.
U tišini čudesnoj,
Vidim i dodirujem Gospodina.
Mislim na sve vas i molim !
Nije li Isus onoga jutra na moru Tiberijatskom gledao isti prizor, molio istu molitvu ?
On je, dakako, vidio daleko dalje i dublje i više ... Molio je svu noć ...
Gledao je beskraj pučine ljubavi Očeve,
obilje dara života utkane u svaku kap mora i šum vjetra,
u najsitniju čest sunca, kamena i neba, u svaku kap krvi i dah duše čovječije ...
Evo Učitelja !
Stoji na vašoj obali i gleda pučinu i sve vas vidi, poznaje i ljubi.
Htio bi vam ponuditi svoj pogled u dubine, daljine i visine života koji nam je darovan sve do u beskraj Očeva zagrljaja ... Kao i onog jutra onim mladim prijateljima galilejskim, tako i vama svojim mladim prijateljima danas želi reći istu riječ, zov i molitvu:
„Zaveslaj na pučinu“, zajedno sa mnom. Baci mreže svoje na moju riječ.
Onoga dana Gospodin je čudesno napunio njihove mreže.
I danas On vam nudi istu pučinu i istu puninu.
Istu radosnu vijest,
isto Evanđelje života,
za život svijeta.
...................................................................
Okupit ćemo se zajedno kao Crkva – lađa Njegova,
sa Njim na kormilu,
s vjetrom njegova Duha u jedrima i njedrima svojim, veslom u ruci našoj.
Okupit ćemo se na njegovu riječ,
zajedno zaveslajmo na pučinu života, na ovo more i vrijeme, u obitelji,
narodu i domovini koju nam je On poklonio ...
On je svjetlo u svakom mraku, mir u svim neverama,
luka i sigurno sidrište svih naših putovanja.
Na pučini njegovoj i sebe ćemo sresti,
i jedni druge ćemo prepoznati braćom i sestrama.
................................ Ohrabrite jedni druge.
................................ Nije baš lako veslati.
................................ Krist nas zove.
................................ On će s vama zajedno ...
NA TVOJU RIJEČ, KAPETANE
Zaveslaj na pučinu mora
Zaveslaj na duboko
Na drugu stranu lađe
Baci mreže svoje na moju Riječ
Prazna noć
Bila je varka
U osvitu zore,
Sunca i dana
U daru mome
Nestaje mrak,
Nestaje strah
Veslamo, evo, kako si rekao
S veslima u rukama
U ruci Tvojoj
Na Tvojoj strani
Sve su strane svijeta
Dubine mora
I odrazi neba
Veslamo, evo, kako si rekao
S veslima u rukama
U ruci Tvojoj
Na pučini Tvojoj
I sebe smo sreli
Bacamo mreže
Na Tvoju riječ
Rabi, Kapetane
I punimo se, evo, izobiljem života ...
/tekst: šibenski biskup mons. Ante Ivas,
himna susreta mladih, Šibenik 2004. god./
..........
...................................................... Ne dopusti da ti crta obzorja stoji na pedalj ispred nosa.
...................................................... Čekaju te neoplovljene daljine.
...................................................... Digni sidro! Zaveslaj na pučinu !!!
...................................................... Prepoznaj Kapetana i ...
...................................................... traži ga da ti podari dobar kurs,
...................................................... dobre vjetrove i ne odustaj nikada!
......................................................
...... obratiti se Stvoritelju
u svim životinim situacijama je snaga,
......... smisao i putokaz.
......
........."Onome tko se drži Isusa,
............... sve biva lako!"
............................................ "Oluja ce proći,
........................................ a Bog ostaje zauvijek!"
............................................ ............
„Dobri svećenici su kao tople sunčeve zrake,
što ih dobri Bog šalje na zemlju
da duše prosvjetljuju,
griju i vode do života vječnoga ...“
.............................................. ANĐEO U KATEDRALI
.............................................. Svetoj uspomeni kardinala Stepinca
.............................................. Zajecala bolna zvona katedrale.
.............................................. Jauk sa planina odjeknu u dolu,
.............................................. Rijeke naše plaču uz jadranske žale:
.............................................. Hrvatska se nijema zgrčila u bolu.
.............................................. Ko olovo suza narod jadni davi,
.............................................. Kuda teška kanu, procvalo je cvijeće
.............................................. Po bijelu snijegu: u bjelinu zavi
.............................................. Zadnje pute kojim Mrtav Pastir kreće.
.............................................. Divni Božji Vitez! - Oko nježne glave
.............................................. Aureol zlatni uzvišeno blista;
.............................................. U ruci mu Palma, simbol vječne slave.
.............................................. Neka silna snaga zrači iz tog tijela,
.............................................. Što pod križem pade za Dom i za Krista.
.............................................. Hrvatska je mirna: ima svog Anđela!
.................................................. /Vinko Nikolić, 1960/
...................................................................
Post je objavljen 07.02.2010. u 22:10 sati.