Marketing
Bog je u malim, svakodnevnim stvarima oko nas !!!
Kako da započnem .........???
dugo me nije bilo, već dugo nisam pisala .......
stoga nije lako početi,
odvikne se čovjek nečega što ne radi redovito ........
.........................................................
Ljeto je bilo predivno, ...
naša kuća, 'naša' plaža, .................
naša druženja sa ljudima koji svaku godinu
dolaze na odmor u istu uvalicu,
nova otkrića, neki novi 'klinci',
puna tišina, ... radost ... , mir, ...........
sve je to sad ovdje duboko u srcu, ....................
a ono pjeva, ono je zadovoljno i sretno, ...
Polako uči ... pokazivati sreću, ..................
još uvijek nevjerujući, u strahu, ...
da mu opet ne pobjegne
/može li nam pobjeći nosimo li je u sebi,
ako smo je pohranilili u našim dubinama ?/
Da ...
nakon puno godina svakakvih događanja
bilo je potisnulo
no, ipak nije zaboravilo radovati se, ...................
evo, sad se prisjetilo ... ,
netko drag mu je šapnuo ...
Raduj se !!! Uvijek se raduj !!!
.................................................................
I kada je srce prepuno, kao moje sada,
teško je pričati, ....
Želim samo sve ovo u srcu nositi
i živjeti odista ...............................
u izobilju radosti .......................
darovane nam radosti ........
od Gospodina ................
........ i u miru ...........
u svemu i uvijek ..............
................... Hvala Mu !!!
Čovjek jednom prošaputa Bogu: “Bože reci mi nešto”.
U tom trenutku ševa zapjeva …............................... 
..........................................................................ali čovjek to nije čuo.
Stoga čovjek uzviknu: “Bože reci mi nešto”,
i grmljavina se prolomi nebom …............................... 
.......................................................................ali čovjek to nije primijetio.
Osvrne se čovjek oko sebe i reče: “Bože dopusti mi da te vidim”.
Sjajna zvijezda zasja ............................................... 
.............................................................................ali čovjek to nije vidio.
I poviče čovjek: “Bože pokaži mi čudo!”.
I život se rodi ...................................................... 
............................................................................ali čovjek to ne opazi.
Već razočaran proplaka: “Samo me dotakni i znat ću da si tu”.
Zbog toga Bog spusti ruku i dotače čovjeka …................. 
...........................................................ali on samo otrese leptira i nastavi.
I ne shvati čovjek da je Bog u malim, svakodnevnim stvarima oko nas,
roditeljima, prijateljima, pijesku i vjetru,
............................................................ napokon …
......................................................Ne traži Boga mišlju, u praznini
......................................................U kojoj se misao, tamna sjenka, gubi
......................................................Uza te Bog je, uvijek u blizini
......................................................U stvarima oko tebe, u zvuku i muku
......................................................Bog ti je uvijek najbliži od svega
......................................................Diraš ga rukom, gledaš ga u boji neba
......................................................Bog ti se smiješi iz jednog dragog lica
......................................................I plaši te iz svake stvari: nema tajne
......................................................Ne pružaj miso u praznu daljinu
......................................................Uza te Bog je. otvori sva čula:
......................................................Na tebe svjetlost s ljetnog neba pljušti
......................................................Bog oko tebe sja treperi miriše i šušti
....................................................../A.B. Šimić/
.........................................................................
Divim se cvijeću - i rado bih imao njegovu ljepotu.
Slušam žubor vode - i rado bih imao njezinu pokretljivost.
Sanjam o pticama - i rado bih imao njihovu slobodu.
Boravim na kamenu - i rado bih imao njegov mir.
Prelazim preko cvjetne livade - i rado bih imao mnoštvo njezinih boja.
Promatram sebe u ogledalu –
-------------------------------- i zahvaljujem Bogu što sam čovjek
--- od Njega ------------------
-- toliko voljen -----------------
------------------- takav kakav jesam.
/Paul Haschek/
...................
I………………………
Molim Te, Gospodine, da me i dalje Tvoja Svjetlost vodi ………
Jer ……………………..
Ne možemo biti svjetlo svijeta ako se ne prepustimo Tvome vodstvu,
ako se ne napajamo na Izvoru,
ako ne vjerujemo u Ljubav koja nas sve obasjava !!!
Na izrazu našega lica koje uvijek odsjeva ljubavlju,
prijaznošću, otvorenošću srca, iskrenošću, ...
koji izrastaju iz vjere ...
neka ljudi prepoznaju Svjetlost,
neka je u našem osmijehu vide .................
...............................................Vodi me,
...............................................o Blaga Svjetlosti,
...............................................kroz tamu što me često okružuju,
...............................................Vodi me!
...............................................Noć je ponekad tamna,
...............................................a ja sam još daleko od kuće –
...............................................Vodi me!
...............................................Vodi moje korake!
...............................................Ne tražim vidjeti daleko obzorje …
...............................................Samo korak dosta je za mene!
...............................................Nikad te nisam tako,
...............................................niti sam ikako molio Tebe ...
...............................................Da bi me trebao voditi!
...............................................Volio sam izabrati i vidjeti svoju stazu!
...............................................Ali sad ........................
...............................................Vodi me!
/John Henry Newman/
.......................
Moja tiha molitva danas neka bude ... osluhni, počuj je ...
............................................................................................................
Ne molim Te, Gospodine, za čuda i viđenja,
nego za snagu u svakodnevnom životu.
Nauči me umijeću malih koraka.
Učini me sigurnim u razdiobi vremena.
Obdari me osjetljivošću da odredim što je veoma važno, a što manje važno.
Molim Te za razum da odredim suzdržanost i mjeru,
da kroz život ne klizim, već da razumno određujem dnevni raspored,
da zapazim svjetlost i vrhunce,
da s vremenom na vrijeme nađem vremena za ljepotu, umjetnost i kulturu.
Dozvoli mi da spoznam da snovi o prošlosti i budućnosti ne vode daleko.
Pomozi mi da dobro djelujem neposredno,
da sadašnji trenutak prepoznam kao najvažniji.
Sačuvaj me naivnog stava da u životu mora sve dobro proticati.
Obdari me trijeznom spoznajom
da su teškoće, neuspjesi i udarci stalni pratitelji života -
uz koje rastemo i zrijemo.
Podsjeti me da srce često zamućuje razum.
U pravom mi trenutku pošalji prijatelje koji će mi strpljivo reći istinu.
Uvijek ću Tebi i ljudima pustiti da mi govore.
Istinu ne možemo reći sami sebi,
ona nam biva kazivana.
Ti znaš koliko nam treba prijateljstvo.
Daj mi da budem dorastao tom najljepšem,
najzahtjevnijem i najosjetljivijem daru.
Daj mi dovoljno mašte da u pravom trenutku,
na pravu adresu uputim paketić dobrote uz popratno pismo ili bez njega.
Stvori od mene čovjeka koji će brazdati duboko poput broda,
kako bi dotakao i one koji su "ispod".
Oslobodi me straha da propuštam život.
Ne daj mi ono što želim, već ono što mi treba.
Nauči me umijeću malih koraka !!!
/Antoine de Saint-Exupery/
.......................................
.....................................
..................................
Post je objavljen 07.09.2009. u 18:32 sati.