Pročitala sam Watchmene.
Serijal grafičkih priča s izuzetnim i prekrasnim uvidima u narav junaštva, superjunaštva i ljudskosti koji nakon dolova i vrhova gotovo didaktičkog razmatranja palete događaja i promišljaja završava neimaginativno i egzibicionistički - razotkrivanjem piščeva jednostavnog i tragičnog pogleda na život; kroz pesimističnu mizantropiju i prezir inteligencije, onog što pisac nepobitno ima i što ga, poput Uvjerenja njegovih superheroja, odvaja od mediokritetne mase puka.
Gledano unatrag, čitav ovaj pandemonij likova i sveukupnost njihovih prikaza života čini se samo piščevim žalosnim prebiranjem kroz vlastite greške, status quo ogrezao u nemogućnost istovremenog razmišljanja i osjećanja.
Poput škorpiona u popularnom mitu, pisac protiv sebe iskorištava jedino što mu je neprikosnoveno dostupno - vlastitu otrovnu inteligenciju - da se samouništi i postane besmrtan. Zanimljiva je i činjenica (osim same njegove biografije - koja je uistinu zanimljivo štivo) da je Alan Moore rođen 18.11. - dakle doista i jest škorpion!
Post je objavljen 13.04.2009. u 21:57 sati.