...............................Postoje stvari u životu koje odu u nepovrat,
...............................među njima su:
...............................kamen koji smo bacili
...............................riječ koju smo izgovorili
...............................prilika koju smo propustili
...............................vrijeme koje je proteklo
...............................ljubav koju smo uništili
.............................................ZA ŽIVOTA, BRATE, ZA ŽIVOTA
..............................................Želiš li usrećiti nekoga
..............................................kome želiš mnogo dobra…
..............................................učini to danas
..............................................za života, brate, za života..
..............................................Želiš li darovati cvijet?
..............................................Daruj ga danas s ljubavlju
..............................................za života, brate, za života…
..............................................Želiš li reći „volim te“
..............................................svojim ukućanima,
..............................................prijatelju bliskom ili dalekom,
..............................................reci to za života, brate, za života…
..............................................Ne čekaj da ljudi umru
..............................................da im očituješ dobrotu
..............................................i da osjete tvoju ljubav:
..............................................za života, brate, za života
..............................................to učini.
..............................................Bit ćeš veoma sretan
..............................................naučiš li dijeliti sreću
..............................................svima koje poznaješ
..............................................za života, brate, za života…
..............................................Umjesto da posjećuješ groblja,
..............................................umjesto da puniš grobove cvijećem,
..............................................ispuni srca ljubavlju
..............................................za života, brate, za života…
............../Anamaria Rabatte/
..............................................
BALADA IZ PREDGRAĐA
... I lije na uglu petrolejska lampa
Svjetlost crvenkastožutu
Na debelo blato kraj staroga plota
I dvije, tri cigle na putu.
I uvijek ista sirotinja uđe
U njezinu svjetlost iz mraka,
I s licem na kojem su obično brige
Pređe je u par koraka.
A jedne večeri nekoga nema,
A mor'o bi proć;
I lampa gori,
I gori u magli,
I već je noć.
I nema ga sutra, ni prekosutra ne,
I vele da bolestan leži,
I nema ga mjesec,
I nema ga dva,
I zima je već,
I sniježi...
A prolaze kao i dosada ljudi
I maj već miriše ---
A njega nema, i nema, i nema ,
I nema ga više
I lije na uglu petrolejska lampa
Svjetlost crvenkastožutu
Na debelo blato kraj staroga plota
I dvije, tri cigle na putu.
/Dobrica Cesarić/
*****************
Sišao je sa zvijezda ...
Ne da pokaže koliko je velik i gdje visoko stanuje
Već da nam pokaže koliko nam je bliz ...
... da nam prigibajući se donese Ljubav,
Da dotakne svakoga,
Srcem ...
... te ozdravi ...
I u ovome životu koji je često krv, suze, tjeskoba ...
pomogne da i mi otvorimo svoja srca
... i pomognemo potrebitima ...
Sišao je sa zvijezda ...
Da nam otkrije i dade ključ
Koji otvara svaka vrata,
.... dotiče svako srce ...
„Bog je ljubav i tko u ljubavi ostaje, u Bogu ostaje, i Bog u njemu“
/1 Iv 4,16/
............središnji je to put kršćanske vjere.....................................
i ljubav prema bližnjemu je zapravo ljubav prema svakom čovjeku,
i onomu koji mi je blizu i onomu koji mi je dalek
i onomu koga poznajem i koga ne poznajem
i ono što je najteže – onomu koji mi nanosi zlo, koji mi je neprijatelj.
Takvu ljubav, kakvu naviješta Isus, u životu ne možemo ostvariti ako bližnjega ne gledamo očima kojima u drugomu prepoznajemo božansku sliku. Stoga je naizvrsniji put susreta s Bogom služenje bližnjima u potrebi jer nam ono otvara oči da možemo vidjeti što Bog čini za nas i koliko nas voli
..............................................
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
"Događa se to u jesenje noći kada pada kestenje po asfaltu i kada se čuju psi u daljini, i kada se tako neopisivo javlja čežnja za nekim tko bi bio dobar, naš, bliz, intiman, drag, i kome bi mogli da pišemo pismo. Ispovijedali bismo mu sve što leži u nama. Pisali bi mu pisali, a njega nema."
/Miroslav Krleza/
I u meni se tako pojavi 'neka čežnja' za ljudima koji su mi bili blizi, za ljudima kojima bih tako rado pričala o svemu kao nekad davno, a oni me slušali, ... i pričali mi o svojem životu, o tugama i radostima, o prijateljstvu, ali i onome što im je život otežao, ranu zadao i kojemu su, istina, oprostili, ... , kojega se sa sjetom i žalom sjećaju ...
Poželim da mi tada ispričaju kako je to kad te netko drag izigra, kako je to kad te prevari, kad te oblati i zgazi, ... , a ti ... , ne možeš ništa ... i nemaš u sebi ni mržnje ni osvete, samo golemu tugu ... Poželim da mi kažu, čime su oni popunili tu prazninu i čime su taj osjećaj jada istisnuli i izbrisali ... i kako su velikim srcem mnoge divne stranice svojega života ispisali ...
I stoga, mirujem i tražim u svome srcu njihovo i znadem, oni su se, unatoč svemu, svojom dobrotom održali, vatru srca su tako ljubomorno čuvali da nijednom zlu nisu dali da uđe i ugasi je, a nekmoli da samo srce zamrzne i u led pretvori ...
I uspjeli su,
velika ljubav koju su nam dali,
i ljubav kojom smo im uzvraćali /i uzvraćamo/,
još uvijek njihov život održava i grije ...
... a plam u nama traje ...
I hvala im !!!
...
Potom se u meni pojavi neka druga priča, ... i misao i strah planu, ...
Nastavljam li kao oni ...
ili se olako zlu prepuštam i radi rana mnogih bližnjemu ruku zatvaram,
u kamen srce pretvaram ... ?
Izlika za to bih pronašla mnogo, ... ,
al' oni, oni su srca uvijek imali i nikad ga nisu zatvarali ...
Hvala ti moj dobri anđele !!!
Post je objavljen 15.02.2009. u 20:51 sati.