................i eto prosla je ta moja godisnjica..................danas se cak i malo bolje osjecam..................ajme godina dana....................puna uspona i padova....................lijepih i ruznih trenutaka....................teskih i lakih dana....................bilo je svega.....................al kadkad mi se cini da od kad je skola zavrsila kao da je nestala bilo kakva mogucnost da dodem do njega..................... i onda nisam bila tako blizu, al sad kao da sam jos dalje....................... nekako mi se cinilo kao da se onda to nes razvijalo i islo u nekom smjeru, a sad kao da stoji, ceka................... i ne zelim da sad s ovom godinom dana sve ide nizbrdo, kao sto to inace kod mene biva u zadnje vrijeme..................... voljela bi da sve one molitve, mise, vjerovanja, nadanja, ali i na kraju pokusaj da se nes napravi nisu bili uzaludni.......................i onda kad se meni cini da ide sve gore i gore, onda se desi nes lijepo i opet se vrati sve na staro, na ono lijepo sto je tu bilo pred koji mjesec................... kadkad mi se neda da se ja jedina trudim oko svega toga, kadkad bi voljela dobiti povratnu informaciju......................voljela bi da se netko trudi i oko mene malo, bio bi red......................mozda ni ja neznam da se taj netko trudi, kao sto on nezna da se ja trudim....................i od silnih drugih stvari koje moram napravit, od silnog uzurbanog vremena zaboravim se pojadat Bogu kao nekad........................pa onda kazem da Ga ne cujem, al onda nakon nekog vremena dobim Njegov znak, dotakne me Njegov prst...................i kao prije godinu dana, tako i sada, mi se cini da je Bog na nasoj strani, a to je ono najvaznije.....................samo treba biti jak i izdrzati sav ovaj pritisak koji osjecam u sebi......................i kadkad mi se cini da sam slaba, da stalno padam.....................al nakon odredenog vremena, shvatim da sam zapravo jaka i da sam kroz toliko stvari prosla......................i gledam ja malo od kad sam otisla iz svog divnog grada izgubila sam smisao za snovima, a priklonila se nekakvoj realnosti koju bas i nisam pronicala inace....................kad sam sanjala bilo mi je bolje i ljepse nego sad......................zakljucujem da se trebam vratit svojim snovima.....................i imam nesto sto me treba ciniti cvrstom, a to je da je Bog na mojoj strani.....................Bog je na strani ljubavi.......................i sad bas slusam onu pjesmu Podsjeti me sto to bjese ljubav.........................i nadam se da cu se ponovo onako super osjecati kao pred godinu dana........................
Post je objavljen 27.01.2009. u 21:40 sati.