List po list vjetar ispod
stopa nosi, i ne pita
kud ga odnosi put,dugi
negdje zapisani.
Vratit se po stopama
list po list okricat.
Knjiga,iznenada
vec procitana,rijec vec duze
vrimena napisana.
Lutajuci,a neznajuci onda
istina danasnja pisana.
List prepun boja, vjetar odnosi.
Izgubljen luta,kao misli,
nekada pisane,sa rukom
koja je drhtala, sa suzam u
ocima, sa bolom u prsima,
rijec volim te
onda se pisala
sakrivena, zacarana,ostala na stranici
dvista dvadeset jedan !!
Post je objavljen 03.11.2008. u 21:27 sati.