I veceras ce zamirisati mlada jova,
po mehkoj mahovini,
sljezu,borovnici;
Kikota ce se svu noc aslame
neobrane,
maslesinom i marsalovom;
Ucini ce veceras ophod
nova pritoka Vrbasa
mahnita mindjusama i zadom.
Kosa spletenih u naviljke i hurme,
razrast ce se u mlakoj noci veceras
bokvica i kantarion,-
u isti fildzan zatvoreni,
istom baglamom povezani.
Veceras,
kad dogore kandilji,
i Haniste se zacuje
na pitko ulje i germu,
mladi ce skobalji izaci pre postu,
kao na mrijestilista,
dajakom dohvatiti sazvijezdja
od Petricevca do okrete,
zatrovat ce sve stuke i klenuse
a potom ih lagati svu noc
Tabulinom i Poljakovinom,
rastakati ih kao mlac,
kao kvasevinu...
A one,
onako okacene o tarabe i sjenik,
drscuci bijelim trbusima,
svu noc posvecene,
iznosit ce pred njih
salep i zeljanik,
i svaka
-kao iz inata-
porodit ce po jednu lipu,
po jedan kesten,
banjalucki...
Post je objavljen 17.10.2008. u 16:02 sati.