Razdor je,
ponor u meni
koji nema kraja,
plasi me...
Plasi me dubina,
bez pocetka,
bez sredine,
dubina bez kraja...
Pala sam u nju,
zaplela se,
zapetljala
i stala...
Oko mene
sloboda
je prestala,
sa njom
sam i ja,
nestala...
Duboko u meni,
neistrazeni lavirinti,
put ka izlazu
ne postoji,
usao je
u zacarani krug,
duboko,
iza resetaka mojih...
Plasim se
tog dodira tame,
plasim se ruku,
koje me mame,
rijeci, koje me
opijaju
koje, kao vukovi
zavijaju,
u tamnu provaliju vuku,
da me spuste,
na dnu ostave
i nikad vise
ne izvuku...
Ich bin...
Post je objavljen 03.08.2008. u 01:56 sati.