Tamo gdje vrijeze kupina gmizu
i trnoruzica latima pljusti,
gdje se josici ka rijeci nizu,
uz potok,gdje zrak zrakom susti
i zmija drukciju kosulju ljusti-
tamo gdje mnostvo mnostvom kipti,
vijuga,sobom skrita,Staza smrti.
Kad majkama nasim bjelilo kose
obaspe,gluhota okolis stanji
i nevid zamrezi zjene,one se
u smiraj spreme.Zavezljaj omanji
u ruci ponesu,i smjerno,uz zadnji
dana cuh,na crven put se penju-
ka rijeci,mezaru svom se djenu.
Sta misle majke tada?Sjecanje da
li im dusu plavi?Il`zrnast znamen
zivota ostalim slikama ne da
da navru?Dok omcu i modar kamen
u smotuljku stiscu,dzennetski brsljen
da li im se vec skutima mota?
Kazi,Stazo Smrti!Gukni,Stazo Zivota!
Post je objavljen 05.03.2008. u 17:01 sati.