BUDI UHO ZA BOZJU RIJEC
Jednoga dana mis dograbi devinu uzdu, i, oponasajuci covjeka, krene pred devom kao predvodnik. Jer ga je deva spremno slijedila, mis se zaludi mislju o svojoj vaznosti. Bljesak te misli osine devu. "Naprijed, samo uzivaj," progundja deva. "Ja cu ti vec pokazati." Uto stigose do obale siroke rijeke, pa naglo zastadose. "Vodicu preko brda i dola," rece deva, "zvog cega smo zastali? U rijeku zagazi! Ti si moj voditelj i celnik; ne zastaj na pola puta, ne gubi korak!" Ali ova je rijeka siroka i duboka," reci ce mis. "Strah me je. Sva je prigoda da cemo se utopiti." "Hajde da vidim koliko je duboka," rece deva, i hitro zagazi u rijeku. "Voda mi doseze samo do koljena," nastavi. "Slijepi misu, cemu briga? Zbog cega si se usplahirio?" "Tebi je mrav, a meni je zmaj," odvrati mis. "Velika je razlika izmedju tvojega i mojega koljena. Ako voda doseze do tvojega koljena, razborita devo, onda mjeri pune dvije stope iznad moje glave." "Sljedecega puta ne budi ovako drzak," rece deva, "da ti iskre mojega gnjeva ne bi sazgale i dusu i tijelo. Oponasaj miseve kakav si sam; neka se misevi ne namecu devama." "Kajem se," kaza mis. "Za ime Bozje, prenesi me preko ove strasne vode, hoces li?" "Slusaj me," odgovori deva, sazali se na misa. "Popni mi se na ledja i sjedni na moju grbu. Ovaj je dio puta meni povjeren; mogla bih prenijeti stotine tisuca takvih kakav si ti." Buduci da nisi vladar, budi jednostavan podanik; buduci da nisi kapetan, ne zapovijedaj kretanjem broda. Buduci da nisi prorok, idi tragom onih koji od tvarnoga predjela putuju u duhovni. Buduci da nisi usta za Bozju rijec?, budi za nju uho.
(Dzalal Al-Din Rumi, MASNAVI II: 3436-56, prijevod Vesna Krmpotic)
Post je objavljen 27.08.2007. u 07:03 sati.