POCETAK I KRAJ
Neki je covjek dosao kod zlatara. "Daj mi vagu," rece, "kako bih mogao vagnuti svoje zlato." "Odlazi," rece zlatar. "U mene nema sita na prodaju." "Daj mi vagu," ponovi covjek, "i prestani se ovako neumjesno saliti." "U mojemu ducanu nema metle," odgovori zlatar. "Dosta, dosta!" povika covjek. "Ni rijeci vise od ovih sala! Daj mi vagu koju sam trazio. Ne pravi se gluhim, i prestani govoriti u zagonetkama." "Cuo sam sto si rekao," odvrati mu zlatar, "niti sam gluh, niti djetinjarim. Znam ja sto si trazio, ali gle, ti si drhturavi starcic. Ruke ti se tresu, a ono se tvoje zlato sastoji od najsitnijega trunja, pa ce ti se rasuti. Onda ces ti rec: "Donesite mi metlu, da izmetem svoje zlato iz prasine." Pa kad pometes zlato na hrpicu, vidjet ces da se ono pomijesalo s prasinom; pa ces zaiskati sito. Ja sam tvoj kraj posve sagledao vec na pocetku. Idi sada, i neka ti je dobar dan!" Na pocetku poduhvata razaberi mu kraj, da se ne bi kajao u Sudnji dan!
(Dzalal Al-Din Rumi, MASNAVI III: 1624-33, prijevod Vesna Krmpotic)
Post je objavljen 21.08.2007. u 07:02 sati.