Mâyâ (sansk.), prvobitno značenje u Vedama:
natprirodna moć bogova (šakti) da izazivaju
iluziju. U vedânti: prividni osnov pojavnog
svijeta, čiji je zbiljski osnov apsolutni ne-
djeljivi duh (v. Šankarino razjašnjenje mâye
kao upâdhi). Zbog mâye nam se jedno čini
mnogostrukim, a apsolutno relativnim.
Ona je povod subjektivno-objektivnog ras-
cjepa svijesti. Usporedbe, kojima se redov-
no razjašnjava nauk o mâyi, jesu fatamorga-
na i konop koji nam se čini da je zmija.
- U sâmkhyi se često prakriti identificira
s mâyom, a smislu učenja o modalnosti
(v. guna) mâya se tumači kao moć zamag-
ljivanja. – Po mitološkom porijeklu mâyi
je srodan termin lîlâ, igra bogova kao uzrok
prividnog svijeta.
Markiz je darovao ovu mudrost našoj Manistri/Mâyi i svim onim crvima koji nisu shvatili prethodni tekst.
Post je objavljen 25.02.2007. u 19:42 sati.