povodom izlaska njegova novog romana 'Kuvarove kletve i ostale gadosti'
(izd. Stubovi kulture, beograd, 2006.)
********
Uz Vladimira Tasića i Lasla Blaškovića, Srđan V. Tešin (1971) svojim posljednjim knjigama proze ulazi u prvi plan onih pisaca nove srpske književnosti koji na originalan i beskrupulozan način tematiziraju lokalni, odnosno vojvođanski krajolik, tradiciju i aktualnost. Tešin je bio jedan od urednika „Severnog bunkera“, književnog časopisa koji među prvima otvorio prostor za komunikaciju pisaca zaraćenih zemalja ex-YU. Tešin, koji je ujedno i istaknuti kolumnist novosadskog „Građanskog lista“ i stalni saradnik beogradskog „Danasa“, najliberalnijeg dnevnog lista u Srbiji, osjetio je na svojoj koži što znači takav angažman - nakon radikalskog (Šešeljeva stranka) preuzimanja vlasti u Kikindi ubrzo je ostao bez posla.
Tešin je u početku brusio svoj književni izraz oslanjajući se na zaista bogatu tradiciju srpskog književnog postmodernizma (Kiš, Pekić, Albahari, Basara), njegov roman „Kazimir i drugi naslovi“ (2003) vrhunac je takvog tipa pisanja. Sam Kazimir ovako objašnjava u navedenom romanu svoju, odnosno Tešinovu poetiku: „Moj roman se ne rađa ni iz čega, već iz dobro odabranih citata". Putopisna knjiga „Kroz pustinju i prašinu“ (2005) donosi obrat. Tešin tu duhovito isprepliće autobiografske reminiscencije, historiografske zapise i anegdote sa svojih putovanja po Dalmaciji, Visu, Istri, Sarajevu, Tunisu… Pisac nas neprestano iznenađuje neobičnim podudarnostima, skokovitim povezivanjima udaljenih mitoloških, povijesnih i prostornih motiva s intimnim i osobnim doživljajima. Sve to, dakako, uz pregršt humora i ironije!
U knjizi „Kuvarove kletve i ostale gadosti“ (2006), koja će se nakon Umaga promovirati u Beču i na beogradskom Sajmu knjiga, Tešin nam servira zamršeno klupko grotesknih priča čiji krajevi počinju ili završavaju u Mokrinu, banatskom selu u blizini Kikinde. Glavni junak romana ratni je izvještač i fotograf Pavle; upravo na njegov način, distancirano, a opet fotografski opsceno i hladno, iz poglavlja u poglavlje ulazimo u krležijanski obračun s obiteljskom, lokalnom i nacionalnom tradicijom koja se prokazuje kao nesretno nasljedovanje perverzija, trauma i zločina. Ovim romanom Tešin hrabro zadire u aktualnost i u svoju fikciju uvlači traumatične i tabuizirane teme srpske javnosti, što ga svrstava u red najintrigantnijih srpskih pisaca danas, pisaca kao što su Zoran Ćirić, Saša Ilić i Igor Marojević.
Srđan V. Tešin je pisac ugledne beogradske nakladničke kuće „Stubovi kulture“.