Oprosti majko sveta oprosti
sto nasih gora pozalih bor
na kom se ustuk svakojake zlosti
blazenoj tebi podize dvor
prezri, nebesnice, vrelo milosti
sto ti zemaljski sagresi stvor
Kajan ti ljubim preciste skute
Santa Maria della Salute.
... ...
Zar meni jadnom sva ta divota?
Zar meni blago toliko sve?
Zar meni starom, na dnu zivota
ta zlatna vocka sto sad tek zre?
Oh, slatka vocko tantalska roda
sto nisi meni sazrela pre?
Oprosti moje gresne zalute,
Santa Maria della Salute.
... ...
U srcu slomljen, zbunjen u glavi
spomen je njezin sveti mi hram
Kad mi se ona odonud javi
ko da se Bog mi pojavi sam.
... ...
U nas je sve kao u muza i zene
samo sto nije briga i rad
sve su miline, al nezezene
strast nam se blazi u rajski hlad
... ...
A nasa deca pesme su moje,
tih sastanaka veciti trag
to se ne pise, to se ne poje
samo sto dusom probije zrak.
... ...
Iz nistavila u slavu slava,
iz beznjenice u raj, u raj
... ...
Sve ce se zelje tu da probude
dusice zice sve da progude
zadivicemo svetske kolute
bogove silne, kamoli ljude
zvezdama cemo pomerit pute,
suncima zasut seljenske stude
da u sve kute zore zarude
da od miline dusi polude
Santa Maria della Salute.
Laza Kostic
Post je objavljen 23.06.2006. u 23:29 sati.