The needle and the damage done
Nad Kunmingom, glavnim gradom pokrajine Yunnan (ona tik do Burme), u pola sest ujutro, konacno sam, nakon dugo vremena, vidio zvjezdano nebo. Bolji pocetak putovanja nisam mogao ni zamisliti. Zanemarim li laganu ukocenost i bol u ledjima, kao posljedicu tridesetsatne voznje vlakom, osjecao sam se savrseno. Ali isplatilo se i to istrpiti jer se u Guizhou, inace potpuno smedjoj pokrajini (bar u ovo doba godine), iz vlaka moze vidjeti poprilican broj autenticnih, ocuvanih seoca (i ona su smede boje), pa cak i pokoja ne sasvim prljava rijeka (dakle, uglavnom ne smedja te samim time prilicno odudarajuca od okolisa).
Kunming me dodatno osvojio i svojom specificnom arhitekturom, cak pomalo kolonijalnog duha, ali definitivno prepoznatljivih kineskih korijena. A taman u svitanje, zalutao sam u, jos neprobudjeni, stari dio grada s trosnim, klimavim kucicama koje samo sto se ne uruse. To je bilo prvi puta da sam u Kini uopce uspio vidjeti autenticnu urbanu arhitekturu (ne racunajuci palace, kule, hramove i slicne dosadne govnarije). Da vec dotada nisam bio potpuno osvojen, desilo bi se to kad me Xiao Lu (Billova (Bill je frend, Njujorcanin, koji me cekao dalje u unutrasnjosti Yunnana) prijateljica, Kunminzanka, koja ce se koji dan kasnije pridruziti nama dvojici) odvela u jedan od svojih omiljenih barova, gdje su sat vremena, koje smo proveli tamo, pustali Neil Younga. U Wuhanu sam godinu i po i mozda sam dva–tri puta u baru uspio cuti podnosljivu glazbu. Jab’ se selio.
Opcenito, Kunming, iako je jedno sestotinjak kilometara udaljen od najblizeg mora, a bogme i oko dva kilometra iznad razine istog, a rijeka koja protice kroz grad prije bi se mogla nazvati potocicem, odise atmosferom luckog grada. Mozda zbog klime. Cijeli se Yunnan, naziva “zemljom vjecnog proljeca”. Nikad hladno, nikad vruce, uvijek zeleno i skoro uvijek suncano. Tako da se tu doseljava veliki broj stranaca, a i dovoljno je daleko od Beijinga da bi politicki pritisak bio mnogo slabiji te tu pribjeziste nalazi i velik broj umjetnika. U svakom slucaju, ja uopce nisam imao osjecaj da sam u Kini.
Post je objavljen 08.03.2006. u 14:53 sati.