Ne, ne sum svetec.Iako go nosam tvoeto obeleznistvo sepak sum samo covek, stranec za tvojata ljubov.Mislese deka seuste sum ubav kako nekogas.Kako da zaboravi deka me osakati togas koga se svrte i zamina.
I vecerva premnogu te posakuvam. Ne!Zborot premnogu ne e dovolen za sporedba na mojata zelba.Samo tivko vozdivnuvam so strav da ne napuknat seuste neozdravenite rani koi mi gi podari denot koga gi izgubiv tvoite cekori i prodolziv sam vo pravec na necij drug zivot.Prodolziv vo sprotivna nasoka od tvoeto telo.Znaev.Pretpostavuvav sto ke se sluci, no izbor ne postoese.
A se bese sozdadeno samo za tebe i mene.Naseto vreme togas stotuku pocna.Trebase da go ostavime i ponatamu da zivee.Mislevme deka od ljubov ke umreme pa zatoa ja unistivme neznaejki deka so nejzinoto unistuvanje gi usmrtivme nasite zivoti.Ni zatropa na vratata ona od koe se plasevme.
I deneska nema solzi.Denes nema da bide kako vcera, no i utre nema da bide kako denes.I pokraj se mu se zablagodaruvam na zivoot i nazdravuvam vo negovo ime.
Post je objavljen 27.01.2006. u 22:55 sati.