Otsekogas sakav da bidam nekoj drug, da ziveam vo nekoj drug svet i vo drugo vreme vo koe nema da gi poznavam ovie luge.Otsekogas sakav da stanam nekoj obicen koj slobodno moze da gi iskaze svoite cuvstva i da zacekori vo pravec vo koj nepostoi strav i ovie okupacii od strana na nestata koi nie samite gi sozdavame.
Licnosta koja me pogoduva, sakam da se prostam od nea zasekogas.Sakam da bidam nekoj nad kogo ke se ima milost i koj ke znae koj e i zosto e prisuten tuka.Molivot i hartijata zapocnuvaat da go svirat oroto na nasite cuvstva.Gi obelodenuvaat nasite vnatresni vistini i tie se poznaeni duri i od nas samite.Narodot okolu nas sekojdnevno se prasuva koj e povodot za seto ova, a nie samo tivko zamavnuvame i prodolzuvame ponatamu.Verojatno bidejki i nie ne go znaeme odgovorot.Ke otpatuvame do beskraj i sekogas gi vodime so nas istite cuvstva.Gi pozdravuvame nasite sopatnici i se nadevame na nekoj poubav den.Ne gubime nadez za toa.Toa e edinstvenoto sto ni preostana na ovoj svet, del koj ni pripaga vo nego.
Post je objavljen 19.01.2006. u 00:41 sati.