Godina: 1966
Režija: Andrej Tarkovski
Uloge: Anatolij Solonjicin, Ivan Lapikov, Nikolaj Grinko
Žanr: Drama
Zemlja: Rusija
Siže: Feudalna Rusija početkom 15. veka. Priča prati životni put ikonopisca Andreja Rubljova čije se putešestvije svako malo prekida nenadanim tokom događanja. Maestralna fotografija Tarkovskog izbija iz gotovo svakog kadra ovog filma. Scena kada seljaci podižu zvono džinovskih dimenzija na tek izgrađeni zvonik i prvi ga put testiraju, kreativni je vrhunac ovog ruskog režisera, a usudio bih se reći i celokupne dosadašnje Ruske kinematografije. Tih nekoliko minuta gde se neprestano menjaju samo dva kadra - čoveka koji njiše zvono te napeta i izmorena lica koja samo iščekuju prvi gong, kao znak konačnog kraja i potvrde da nisu zaludu radili mučan posao koji je trajao mesecima. Kada već pojedoni seljaci počnu da spuštaju pogled sa zvonika i niječno da odmahuju glavom kao znak poraza, zvono se konačno oglašava.
Post je objavljen 31.10.2005. u 00:27 sati.