Pregled posta

Adresa bloga: https://blog.dnevnik.hr/planeta

Marketing

Objektivna realnost?



Na ovoj našoj planeti ljudska bića u jednom ili drugom obliku žive već milione godina, po vremenskim mjerilima karakterističnim samo za 3-ći denzitet i u ciklusima od po ~ 300000 g. nakon čijeg završetka postoji mogućnost da se jedan “dio” planete, kao i ljudskih bića koja obitavaju na njoj preseli u 4-ti denzitet, odnosno sasvim drugu i višu ravan postojanja, dok se drugi dio “vraća” na "praistorijsku" Zemlju i počinje iz početka, a neki možda idu i nadole prema životinjskom i biljnom carstvu i primarnoj materiji, odnosno, drugom i prvom denzitetu.

U Svemu Što Jeste postoji 7 ravni/oblasti/nivoa postojanja (denziteti) i u svakom od njih obitavaju oni čija je svijest razvijena u stepenu koji odgovara tom denzitetu tj. stanje/razvojni stepen nečije svijesti je ono što mu određuje u kom denzitetu će da živi, odnosno, kvalitet njegovog života.

Mi smo manifestacija “primarnog Kreatora” koji se na neki način po svojoj prirodi u svemu ovome “neutralno” ponaša, pa čak i prema onima koji pokušavaju da se predstavljaju kao on, kako bi kontrolisali druge i držali ih poniznim i poslušnim. Recimo da se on samo podjelio na svoje "sastavne djelove", što smo trenutno mi i sve ostalo, te tako ne može ni da predstavlja nekog odvojenog entiteta koji gleda sa strane šta se dešava i sudi. On ima dva lica, dobro i zlo, a na nama je s kojim od njih ćemo se uskladiti (pogledaj tekst ispod - Viteški Pohod).

Ta primarna svijest/energija/kreator samo se podijelila na bezbroj manjih "komponenti" “big-bangom” i svaki njen djelić je ravnopravno dobio sve elemente i potencijale cjeline, te je na njemu samom kako će da iskoristi materijal koji je dobio, odnosno, kojeg ima na raspolaganju za svoju egzistenciju u Svemu Što Jeste.

U svemu tome postoje dva glavna polariteta koje elementi svijesti mogu da imaju, kao i treći koji bi se možda mogao nazvati slobodnom voljom, a prva dva bi bile frekvencije Orjentacije samo prema sebi i Orjentacije prema drugima, odnosno energija koja teži konstikciji (destruktivna energija) i energija koja teži ekspanziji (kreativna energija).

Svi mi smo tako “nekada davno” možda morali da krenemo od primarne materije, 1-vog denziteta, pa nakon nekog “vremena” provedenog u tom stanju uspjeli da proširimo svoju svijest do nivoa koji nam je omogućio da pređemo na idući “sprat”, odnosno biljno i životinjsko carstvo 2-gog denziteta.

Sva stvorenja 2 denziteta imaju jednu tzv. grupnu dušu ali individualnu svijest (mada ne postoji ništa što je 100% individualno), te usljed njenog razvoja odnosno daljim širenjem svijesti jedinki koje tamo obitavaju, neke od njih kad dostignu “kritičnu masu” prelaze na idući sprat tj. 3-ći denzitet, u obliku ljudskog bića koje u tom stepenu svog razvoja ima individualnu svijest ali ne i individualnu dušu.
(Nakon završetka 2-gog razreda, idemo u treći).

Daljim prirodnim tokom događaja ta ljudska bića, antropoidi ili pre-adamični ljudi (“sinovi božji?”) stiću individualnu dušu i u jednom momentu, kada dostignu određeni stepen razvoja svoje “individualne” svijesti i priliku da uz njenu, kao i pomoć svoje individualne duše, naprave tranziciju na 4 nivo denziteta.

Ljudska bića koja su stekla individualnu dušu, poslije smrti svog tijela idu u 5-ti denzitet, gdje imaju priliku da se malo odmore, sagledaju šta su do tada naučili, šta još treba da nauče, te se onda opet inkarniraju (većinom) na 3-ći "sprat", prethodno se slažući sa svojim “budućim” životom, jer su u stanju da ga odatle manje više sagledaju, prije nego što ga fizički prožive? (Promjena naših tijela bi tu bila nešto slično kao kad mjenjamo odjela, - a znamo da niko ne bi želio da nosi cijeli svoj život jedno te isto odijelo).

U svemu tome postoji i par zakona kojima Sve Što Jeste pokušava da održi svoju ravnotežu, među kojima i tzv. zakon karme, koji moramo imati u vidu prije sljedeće inkarnacije, jer u idućem životu treba da izbalansiramo sve negativno što smo učinili u prethodnim životima. (Univezum prirodno teži – ravnoteži).

Tu imamo i jedan “problem” u vezi toga što nakon rođenja na neki način zaboravimo šta smo do tada proživjeli, kao i to koje lekcije treba da naučimo, te iz tog i nekih drugih razloga imamo tendenciju da proživimo svoj život "u nesvijesti"? Mudrost koju smo stekli u prošlim životima ne stoji nam (našoj ličnosti) na raspolaganju, mada ih je naša duša svjesna, ali naša ličnost nije svjesna nje, čak je skoro izgubila svaki kontakt s njom.

Naša ličnost/personalitet u životu na 3 nivou i naše suštinsko biće – nisu jedno te isto. (Možda zbog toga što je ono prvo “programirano” da ne priznaje ono drugo, mada je ono drugo uvijek prisutno?)

Vrijeme, ovakvo kakvog ga mi znamo, jedna je kategorija karakteristična samo za ovaj naš denzitet i kao takvo ne postoji na drugim ravnima postojanja.

Prva 3 denziteta su po svojoj suštini OPS tipa (Orjentacija Prema Sebi) a kod prelaska u 4-ti denzitet, oni sa individualnom dušom, na osnovu svih svojih iskustava imaju priliku da promijene i polaritet svoje individualne duše i svrstaju se (svojom slobodnom voljom) na OPD stranu, pa tako bića koja nastanjuju denzitete od 4-6 mogu (generalno) imati jedan od ta dva polariteta, (što ne znači da neko ko generalno ima OPD naboj, ne može imati i neke od elemenata OPS polariteta)

Entiteti OPS tipa iz 4-tog denziteta/”sprata” hrane se onima koji obitavaju na trećem “spratu”, isto kao što se oni s trećeg “sprata” hrane onima s drugog, itd…

Jedna vrsta takvih entiteta (reptoidi/lizard stvorenja/drahomonidi) zaposjela ovaj naš sektor vremena/prostora u onome što bi mi nazivali prošlost, te preuzela totalnu kontrolu nad ovim našim realitetom u cilju obezbjeđenja svoje ishrane.

Mi smo (odnosno ~ 50% ljudskih bića koja trenutno žive na ovoj planeti) u jednom momentu već bili dostigli 4-ti nivo (“Raj” ili “Eden”) i proveli tamo određeno “vrijeme”, pa se iz određenog “razloga” vratili nazad na ovaj treći (“sinovi čovječji”?)
Tu smo zatekli one antropoide (odnosno, ostalih ~50% bića koja trenutno žive na ovoj planeti) koji su u tom “vremenu” dostigli svoj stepen prirodnog razvoja koji im još uvijek nije obezbjedio individualnu dušu ali im je obezbjeđivao priliku za to”? (“sinovi božji”)

Reptoidi (kad su u 4D), hrane se samo jednom vrstom (emocionalne) energije koju im mogu da obezbjeđuju samo oni od nas koji imaju individualnu dušu.

Oni veoma sofisticiranim metodama redovno abduciraju mnoge od nas koji imaju individualnu dušu, te ih koriste za raznorazne eksperimente a između ostalog, njihova tijela i kao hranu, kad borave u 3-ćem denzitetu.

Oni upadom u ovaj sistem vremena/prostora zaustavljaju antropoidnog čovjeka u njegovom prirodnom razvoju te ga počinju koristiti kao jedan od glavnih alata za isisavanje energije iz ljudskih bića sa individualnom dušom i njeno prosljeđivanje u 4D. (antropoidi nisu svjesni te njihove funkcije)

Oni su prethodno tijela koja su koristili oni s individualnom dušom, odnosno, njihovu DNA “skratili” (određenim sofisticiranim tehnikama) sa 12 na 2 lanca

Oni su onda ovdje instalirali veoma sofisticiran sistem za programiranje uma ljudskih bića sa individualnom dušom, kako bi se oni poistovjetili sa antropoidima, razmišljali kao antropoidi, ponašali kao antropoidi i tako "zaboravili" na svoju dušu. (U svemu tome, antropoidi postaju glavni nosioci tog “projekta” jer po svojoj suštini ne mogu da kreiraju nego samo kopiraju, odnosno slijede zacrtan sistem i uputstva, duhovnost nemaju, mada mogu i to da kopiraju a čak imaju tendenciju i da promovišu ono što su iskopirali, mada često ne mogu da razumiju i suštinu onoga što su prekopirali – daunlodovali. Zanima ih većinom ambalaža, dok se suštinom i sadržajem rijetko kada bave).

U ovoj prastaroj priči upravo se o tome govori:

Našao neko orlovo jaje i stavio ga pod kokoš.
Orlić se izlegao kad i pilići i odrastao je sa njima.
Čitavog života orao je radio isto što i kokoši u dvorištu,
misleći da je jedna od njih.
Kljucao je naokolo u potrazi za bubama i glistama,
Kokodakao je i lepršao krilima, uzdižući se koji pedalj iznad tla.

Prošle su godine i orao je ostarjeo.
Jednog dana ugledao je u visini, na vedrom nebu, čudesnu pticu moćnih raširenih krila, kako lebdi na vjetru.
Stari orao je zapanjeno gledao uvis. “Šta je to?” pitao je.
“To je orao, kralj ptica”, rekla mu je jedna kokoš.
“On pripada nebu, dok mi, kokoši, pripadamo zemlji”.

I tako je orao umro među kokošima,
ne znajući ko je.


Mi smo se u međuvremenu, što iz razloga naše mentalne programiranosti što iz ignorantnosti (koja je je možda takođe jedan od elemenata tog programa) ili nekih drugih razloga, toliko “izmiješali” s antropoidima da smo postali po razmišljanju i ponašanju sličniji njima, nego oni nama, te se na kraju krajeva više ne može ni znati ko je ko.

Sada trenutna razlika između antropoida i duhovnog ljudskog bića samo u potencijalu tj. ljudsko biće s individualnom dušom –“adamični čovjek”- može se (teoretski) probuditi, i izbjeći iz zamke/kaveza, dok antropod ne može.

Adamičnom čovjeku sada prijeti opasnost da zbog svoje “nesvijesti” izgubi svoju individualnu dušu za koju se već jednom uspjeo izboriti, te tako "zauzme pravac" nazad prema donjim “spratovima”, ili će on zbog “lošeg učenja”, odnosno, neadekvatnog korištenja svog vlastitog uma, morati da ponovi “3-ći razred (traje 300000 godina?)

Reptoidi su istovremeno ovdje već odavno instituisali 3D entitete sa jakim OPS nabojem (iluminati familije), postavljanem članova ovih familija na sva ključna mjesta sistema na ovoj planeti.

Ti entiteti se odlikuju većom količinom reptilskih gena koja obezbjeđuje da frekvencija njihovih tijela odgovara takvim tipovima individualnih OPS duša, te oni sada, u njihovo ime, kreiraju takav sistem života na ovoj planeti u kome će se stalno obezbjeđivati za njih (reptoide) dovoljna količina emocionalne energije – hrane.

(To što je u zadnjih 100 godina, u ovim njihovim sistemima, njihovim manipulacijama ratova i obezbjeđivanjem uslova za raznorazne katastrofe, život izgubilo 2 milijarde naših pripadnika, samo je jedan od efekata te njihove uprave. Mi bi vjerovatno, kao čovječanostvo, mnogo bolje prošli da smo doživjeli jednu direktnu invaziju vanzemaljaca).

Članovi tih familija danas posjeduju sve važnije medije, banke, izvore energije i rudna bogatstva, obrazovni sistem, farmaceutsku industriju, vojsku i sve važnije pozicije u većini država na ovoj planeti.

Oni po sistemu piramide upravljaju svim događanjima na ovoj planeti na način da oni koji su ugrađeni u tu piramidu, a pogotovo oni na samom njenom dnu, pojma nemaju šta se u stvari događa.

Cijela “zavjera” sastoji se u tome što je “uspavani” adamični čovjek hrana entitetima sa gornjeg sprata i da se on nikada ne “probudi”, jer ako bi on postao svjestan i prešao na neki od gornjih nivoa, naše “komšije” OPS polariteta bi ostale bez hrane, te bi se tako njihov opstanak doveo u pitanje. (Oni se iz nekih određenih razloga ne mogu hraniti antropoidima). S obzirom da bi cijela situacija u vezi s tim bila od krucialne važnosti za ove entitete, oni bi naravno dali sve od sebe da održe svoje "ovce" programiranima što je moguće duže i po bilo koju cijenu.

Uz sve to, skorašnjim dolaskom velikog talasa opet se približava kraj jednog od ciklusa koji traju 300000 godina, a time i šansa za adamičnog čovjeka da u momentu prelaza denziteta, pređe na gornji sprat i tako stekne priliku da izbjegne dalju kontrolu od reptoida?

Od krucijalne važnosti za reptoide da što više ljudi u ovim momentima “spava” kako ne bi mogli primjetiti promjenu (jer da bi se primjetila “otvorena vrata kaveza” treba biti “budan”)

U njihovom denzitetu “vrijeme” selektivno, te oni mogu manipulisati nama i na taj način što se mogu ubacivati u našu “prošlost”, brisati sve spise i izvore iz kojih bi mi mogli saznati istinu, a istovremeno ostavljati veoma sofisticirane “svete knjige” i instituisati raznorazne religije i sekte, kao glavni nosilac programa za zatvaranje/vezanje (religija – re ligare – ligare = VEZATI) naše svijesti, kao i sve kasnije podjele među nama iz kojih se rađaju sukobi, pa tako i naša emocionalna energija, tj. njihova hrana.

Oni vide iz denziteta u kome se nalaze, našu sadašnjost, prošlost i najvjerovatniju verziju budućnosti (koja ne može da bude 100% fiksna), te stalnom interferencijom i zahvatima na pojedinim tačkama scenarija, pokušavaju da naprave krajnji ishod najoptimalnijim za njih same. (To bi bilo analogno snimanju jedne sekvence odnosno kadra filma onoliko puta koliko je potrebno, sve dok se režiser ne zadovolji njegovim krajnjim ishodom).

Situaciju komplikuje i to što ovaj naš sunčev sistem posjećuje jedan klaster kometa svakih 3600 godina, koji je rezultat prolaska (svakih 27 miliona godina) jedne zvijezde (Brown Dwarf/Nemesis/Vulcan?) koja sa našim suncem čini binarni sistem, kroz Ortov i Kuiperov pojas asteroida, te ih odatle izbija kao čunjeve, i što se rijetko kada dogodi da nekoliko njih pri tome ne udari i u našu planetu te tako izazove kataklizmu.

Taj vremenski period je takođe interesantan za određena OPS stvorenja iz drugih denziteta-oblasti postojanja (jedan od razloga – oslobađa se ogromna količina emocionalne energije nesvjesnih, isprepadanih i očajnih ljudskih bića adamičnog tipa)

Oni koji se na vrijeme probude, mogu da izbjegnu i ovu “neugodnost”, jer eventualnim prelaskom na 4/ti nivo izlaze iz realiteta kojeg ove komete narušavaju.

Vrijeme za sljedeću pojavu ovih kometa je veoma blizu.

Jedino što bi moglo da bude od suštinske važnosti za adamičnog čovjeka, to je da poduzme sve što je u njegovoj moći da se odupre kontroli svog uma, probudi se i preuzme kormilo svog broda.
To su “vrata” kroz koja čovjek samo sam može da prođe tj. ni na čijoj grbači, niti u naručju bilo kakvog spasitelja.

Vrijeme za “buđenje” bilo juče, a danas je poslednji čas!



Post je objavljen 22.10.2005. u 12:56 sati.