MY CLOSET

beed

završila je škola, jeeee. ali nisam zadovoljna, ovo je ljeto počelo tako bezveze...još se nisam ni pošteno napila; počela sam raditi, na moru sam bila samo dva puta.. joj baš mi je dosadno...
Danas je utakmica HRVATSKA:JAPAN, a ja je neću gledat jer moram radit, tako sam tužna, plakat ću, cijeli svijet gleda nogomet, a ja moram da radim!!! ŽALITE ME
u ovom je slučaju population ME

18.06.2006. | 10:28 |
23 K | P | # | ^

kraj... pakao... kako vam se sviđa

Dani prolaze, učenici se živciraju, učitelji uživaju, roditelji prijete... to bi bio najblaži opis mjeseca lipnja!!! Bliži se taj nekima sudnji dan 14.06.2006 kraj školeske godine!!! Neki će ga jedva dočekati, neki bi najradije da se taj dan jednostavno ne probude, a nekima je čisto svejedno! Ima onih koji će pasti, ima onih kjoji će na popravni, a ima i onih koji će proči...
Da se vratim na početak. Svi vjerojatno znamo zašto se učenici živciraju, to nemoram objašnjavati, ni mudrovati oko toga! Učitelji uživaju, eh tu ću se ispravit... neki učitelji uživaju! Zašto pitate se: sada dolazi njihovo vrijeme, vrijeme zaključivanja ocijena, vrijeme kad su oni alfa i omega, vrijeme kad im se svi ulizuje, vrijeme kad ispunjavaju svoje prijetnje... Koliko smo samo puta čuli one slavne riječi "samo se ti zezej, na kraju ćeš plakat" ili "školska godina treje do 8. mjeseca" ili pak meni najdraža "vidjete ćemo se mi u 8. mjesecu"... ja zaista ne razumijem, zar nije zakonom zabranjeno prijetiti učenicima, ali šta jedan zakončić može zabraniti Njima ej pa oni su učitelji, kao da će netko Njima dati otkaz, pa oni su učitelji... koliko vrijedi riječ jednog učenika protiv Njihove riječi, jer oni su sve, svaki profesor misli da je njegov predmet najvažniji. Nemisle na to da uz taj njehov najvažniji predmet postoje još 17 najvažnijih predmeta... koje mi učenici moramo brižno učiti!!! Idemo dalje, dakle roditelji prijete. Vjerujem da ni tu nemoram previše pisat... svi imamo roditelje, svima ti roditelji seru, svima nam idu na živce, svi mislimo da nas ti isti roditelji ne kuže... ali jbg. imamo ih naši su i moramo ih prihvatiti onakve kakvi jesu... I za kraj molim sve učenike kojima su ovo najstresniji dani u godini da se ne nerviraju i izdrže još ovih par dana, a ako padnete... život ide dalje, ako idete na popravni... ispravit ćete, a ako prolazite... bravo vi!!!
IZDRŽITE JOŠ MALO!!!

(jel vas podsječa na nekog... možda neki profrsor)

02.06.2006. | 19:53 |
10 K | P | # | ^

<	lipanj, 2006					>
P	U	S	Č	P	S	N
			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30

Dnevnik.hr
Gol.hr
Zadovoljna.hr
Novaplus.hr
NovaTV.hr
DomaTV.hr
Mojamini.tv

da ili ne?

"ne treba se bojati savršenstva, ionako ga nikada nećemo postići" SALVADOR DALI

OPIS BLOGA

ono šta volim, ne volim.... ono što me zanima, ne zanima



"ŽIVIMO KAO DA IMAMO SVO VRIJEME SVIJETA, A ONDA GA IMAMO SVE MANJE I MANJE DOK NE OSTANEMO BEZ NJEGA"







LINKOVI

Blog.hr
Forum.hr
Monitor.hr
my lili
paxy
nik
dinca
nedefinirano biće
drunkerica =)
brankica
poshtar
nynaaa
marchellina


Free Hit Counters



"budi promjena koju želiš vidjeti na svijetu" Mahatma Ghandi




"značenje ne leži uvječnosti.
Leži u trenutku.
Trenutci su vječnost,
dok je vječnost njihov okoliš."



"Patnja se umnožava žaljenjem.
Suviše si tražio od života-ispunjava te nezadovoljstvo-zaboravljaš da ti ništa nije obečana.
Ljut si na sebe jer je izvor tvoje praznine u tvojoj žudnji.
Osmjehom nadvladaj poraz-i svijet će ti se približiti"



AZRA- sunčana strana ulice
tvoje lice brzo zamiče
za najbliži ugao van pogleda mog
pitanje je dali ću te ikada više ...
ali ne razbijam glavu time
to mi nanosi bol
sunčana strana ulice
gledam lijepe djevojčiće
zbilja je tužno biti sam
na ovako divan sunčan dan
mnogi misle da ja radim
rekoh sebi dobar štos
plaha narav eto to je
od rada mi zlo
u tramvaju mi masa ljudi
bez pardona prste gazi
pritisnuti poslom brigom
svatko svoje dupe pazi

You could have been anything that you wanted to be
And its not too late to change
I'd be delighted to give it some thought
Maybe you'll agree we really ought 2-3-4...

We could have been anything that we wanted to be
Yes, that decision was ours
It's been decided
We're weaker divided
Let friendship double up our powers

We could of been anything that we wanted to be,
And I'm not saying we should,
But if we try it we'd learn to abide it
We could be the best at being good guys
Flowers on the earth
Who can even guess how much
A real friend is worth?
Good guys shake an open hand
Maybe we'll be trusting
If we try to understand
No doubt about it
It must be worth while
Good friends to tend to make you smile
We could of been anything that we wanted to be
Yes, that decision was ours
It's been decided
We're weaker divided
Let friendship double up our powers
You give a little love and it all comes back to you
la la la la la la la
You know your gonna be remembered for the things that you say and do
la la la la la la la

SENZA PAROLE

Ho guardato dentro una bugia
e ho capito che una malattia
dalla quale non si pu guarire...mai!
e ho cercato di convincermi che tu non ce l'hai
Ho guardato dentro casa tua
e ho capito che era una follia
aver pensato che fossi soltanto...mia
e ho cercato di dimenticare
di non guardare
E ho guardato la televisione
e mi venuta come l'impressione
che mi stessero rubando il tempo e che tu..
che tu mi rubi l'amore
ma poi ho camminato tanto e fuori
c'era un gran rumore
che non ho pi pensato a tutte queste cose
e ho guardato dentro un'emozione
e ci ho visto dentro tanto amore
che ho capito perch non si comanda il cuore
e va bene cos...senza parole
senza parole!!!
e va bene cos...senza parole
e va bene cos...
Ma guardando la televisione
mi venuta come l'impressione
che mi stessero rubando il tempo
e che tu che tu mi rubi l'amore
ma poi ho camminato tanto e fuori
c'era un grande sole
che non ho pi pensato a tutte queste cose
e va bene cos...senza parole
e va bene cos...senza parole
e va bene cos...senza parole
e va bene cos...senza parole
senza parole
e va bene cos...senza parole
senza parole
senza parole

piccola stella senza cielo

Cosa ci fai
In mezzo a tutta questa gente
Sei tu che vuoi
O in fin dei conti non ti frega niente
Tanti ti cercano
Spiazzati da una luce senza futuro
Altri si allungano
Vorebbero tenerti nel loro buio

Ti brucerai
Piccola stella senza cielo
Ti mostrerai
Ci incanteremo mentre scoppi in volo
Ti scioglierai
Dietro una scia un soffio un velo
Ti staccherai
Perche' ti tiene su soltanto un filo sai

Tieniti su
Le altre stelle sono disposte
Solo che tu
A volte credi non ti basti
Forse capiterŕ
Che ti si chiuderanno gli occhi ancora
O soltanto sarŕ
Una parentesi di una mezz'ora

Ti brucerai
Piccola stella senza cielo
Ti mostrerai
Ci incanteremo mentre scoppi in volo
Ti scioglierai
Dietro una scia un soffio un velo
Ti staccherai
Perche' ti tiene su soltanto un filo sai

IMAGINE


Imagine there's no heaven,
It's easy if you try,
No hell below us,
Above us only sky,
Imagine all the people
living for today...

Imagine there's no countries,
It isnt hard to do,
Nothing to kill or die for,
No religion too,
Imagine all the people
living life in peace...

Imagine no possesions,
I wonder if you can,
No need for greed or hunger,
A brotherhood of man,
Imagine all the people
Sharing all the world...

You may say Im a dreamer,
but Im not the only one,
I hope some day you'll join us,
And the world will live as one.

OVE SU RIJEČI CRNE OD DUBINE Tin Ujević

Ove su riječi crne od dubine
Ove su pjesme zrele i bez buke
One su, tako, šiknule iz tmine
I sada streme ko pružene ruke...

Nisam li pjesnik, ja sam barem patnik
I katkad su mi drage moje rane
Jer svaki jecaj postati će zlatnik
A moje suze dati će đerdane...

No one samo imati će cijenu
Ako ih jednom, u perli i zlatu
Kolajnu vidim slavno obješenu
Ljubljeno dijete, baš o tvome vratu...





VAGONAŠI


Mi stanujemo u vagonu
Što nije nikada na putu.
U jednom kutu nam je krevet,
A kuhinja u drugom kutu.

Tu svaki vagon dimnjak ima,
Željezni, nahereni, tužni.
U ovom kraju stareži i dima
najljepši dan poružni

A naša ulica je duga,
Duga,
I čudno ima ime:
Napuštena pruga.

Sve kuće brojeve imadu,
Pa ima ga i naša, bože moj.
Al nema tako velikoga u gradu
K'o naš bijeli željeznički broj.

I vrt imade naša kuća;
Ukraj pruge drač,
Da igrajuć se u njem djeca
Zaborave na glad i plač.

U nedjelju kad stane rad,
Eh, onda bijeda pije, pije;
Zapjeva neko hrapavim glasom,
A netko ženu bije.

Alkohol ubija... znamo, o znamo
Znamo da alkohol škodi,
No rakije, rakije, rakije amo
Jer utjehe nema u vodi.

Sad je ljeto... veliko, zlatno.
Odoše bogataši iz grada
Da traže odmora po svijetu,
Al mi smo tu, roblje rada.

I naše oči dalje gasnu,
I znoje se u radu dlanovi;
Umjesto nas putovahu svijetom
Naši stanovi.

Nedjelja. Tužno. Znamo, o znamo,
Znamo da alkohol škodi,
No rakije, rakije, rakije amo,
Jer utjehe nema u vodi.

Dobriša Cesarić