Domovinski osjecaj me svaki put obuzme kad izbivam iz svog grada 2 dana i duze.. jel to kod mene samo osjecaj il je to kod svih ljudi? Ne bih znao reci, al neznam neka me djecija radost obuzme kad se vracam, a nervoza prije nego krenem, neznam, jednostavno taj osjecaj nostalgije... Uvjek sam bio nostalgicar... Nostalgija me fata i vezano za neke stvari, curu, grad, sliku, muziku.... Kad cujem neku pjesmu znam se podobro sjebat.. Onda sigurno znam da nisam bez duse, i da imam osjecaje... i to po fino... ah... Neopisiv osjecaj...Neznam dal bi ikad mogao da zivim u nekom drugom gradu. Pretpostavljam da bi mogao, al dal bi me derala nostalgija, vjerovatno bi.... Neznam dal bi se ikad osjecao ono... " kao kod kuce.." nema veze skim sam... uvjek bi zudio da se vratim u svoju zemlju, Gdje sam rodjen... tu valjda da nekad i umrem... JEdnostavno gdje god da krenes nije to to... Upozna covjek brdo ljudi i sve je super.. Al ono Raja, ppl, okolis, nesto gdje si odrasto nemoze nista zamjenit... meni barem to nikad nece nista moci zamjenit.. Gdje god i ako odem gdje... MENI. Ostalim, neznam, 1000 ljudi 1000 cudi. to je tako... Nisam domoljub neki, niti nacionalista sad da svoju zemlju neznam ti ja sta... Nego bas moj grad...
Volim tuzlu!:)