::LUCY FAIR::

nedjelja, 22.08.2004.

ONA KOJA GOVORI 'DA' I ONA KOJA GOVORI 'NE'

- Cure, idemo na Jarun, na rolanje, romobilanje i veranje po drveću?
- Da.
- Ne.
- Hoćemo li na Sljeme, glumiti divlje pleme?
- Ne.
- Da.
- Da idemo u kino?
- ?!
- !?
- Spiderman, čovjek-gamad?
- Da.
- Ne.
- Hary Potter, dijete-mračnjak?
- Ne.
- Da.
- Dobro, hajdemo onda vježbati množenje i dijeljenje…
- *#@+!!
- !!+@#*
- A da idemo u park, igrati se 'gazi, gazi drek na stazi', zatim u tatoo shop na jednu lijepu tetovažu, pa onda šarati po novim fasadama, snifati ljepilo i vandalizirati spomenike kulture?
- Daaa!
- Daaa!
- Dobro, smijete pozvati Dančiku, Robija i ostalu škvadru k sebi u dvorište, otvoriti disco i navijati cedeje do daske. Ali da nisam čula da puštate…
- Neee…
- Ono, znate što mislim…
- Daaa…
Uskoro se dvorištem i cijelim kvartom razlijegalo: «jebo pare, jebo trebe, čuvaj samo sebe…»
- Cureee!!!
- …
- …
«Tresi guzu, skidaj bluzu, vise sline kad se skine…»
Užas, nemoguće! I naravno da im se sviđa. Jer, nije li nerealno ne tražiti nemoguće?
Da? Ne?

Lucy Fair, vaša dopisnica iz Zone sumraka