svi pričaju o Gradu, svi pišu o Gradu, ja pišem o Mongoliji, živim o Gradu i njegova me vilica izjeda do ondje gdje nemam što za reć, sve su moje riječi progutane, prožvakane, pomalo žilave, ali svakako gotove, što reći o Gradu koji nema pustopoljine, a postoji kao da je? |