kozmologija

Faktor zakrivljenja vremena - gravitacijom

Izračunaćemo ovaj faktor sada, na površini Zemlje:
(1-(2 f M)/(c˛r))^˝ = (1-(2•6,67•10Żąą•5,96•10˛4)/(299792458˛•6,36•10^6))^˝ = (1-1,39•10Ż^7)^˝ = 0,9999999305 ( = skoro 1)
Iz razloga što je faktor vremenskog zakrivljenja na površini Zemlje skoro 1, vreme na Zemlji prolazi gotovo brzo/sporo kao na mestu bez gravitacije. Kada pogledamo formulu za faktor vremenskog zakrivljenja gravitacijom, primećujemo da postaje manji kada je 'M' veće ili je 'r' manje. Ako je 'M' toliko velika i/ili ako je 'r' toliko mala vrednost, faktor vremenskog zakrivljenja bio bi = 0. Tako, gledajući spolja, čini se da vreme miruje. Neko bi na ovakvom mestu verovatno potpuno poludeo (ako bi bilo moguće uopšte živeti na takvom mestu), zato što bi takva osoba videla prolazak vremena neograničeno brzo, van tog izolovanog sistema (gde ne postoji ograničena gravitacija).
Primer ovoga, jeste Crna Rupa. Da bismo objasnili ovaj objekat, potrebno je prvo da uvedemo nov pojam: "Švarcšildov radijus", ili "Horizont događaja". Ovo je razdaljina između mesta gde je potrebna brzina nešto veća od brzine svetlosti, kako bi se "pobeglo" gravitaciji crne rupe. Telo koje je unutar horizonta događaja, nikada ne može "pobeći" iz crne rupe, iz razloga što bi bila potrebna veća brzina od brzine svetlosti za to, a tela se nikada ne mogu kretati većom brzinom od te. Zato je potrebno da razmišljamo u četiri dimenzije.

Prva ili izlazna točka (crna rupa) presjeka obrnute proporcionalnosti prostor-vremena tek je nešto iznad vrijednosti 0 prostora i vječnog vrijemena. Uzeo sam zato Švarcšildov radijus kao primjer prikaza početne veličine prostora, koji je ekstremno mali. Suprotno tom vrijeme stoji (vječno je)
Poveže li se to, crna jama je u sasvim suprotnom kraju od onog što se sad smatra - u kraju rađanja, nastanka, izlazi iz vječnog vremena i 0 prostora.
Osnovna karakteristika što je vrijeme u stvari jest kretanje "stvari"
Ako je prostor ekstremno malog radijusa onda je to kretanje - SPIN crne rupe ili rotacija njenih sastavnih djelova (identičnih jer djele isti prostor - suprotno od kaosa) skoro pa beskonačnog broja obrtaja gledano iz pozicije toka našeg vremena. Isto tako iz tog i beskrajne "temperature" ako se na taj način mjeri energija, jer "identične stvari" više se ne djele na materiju i energiju.

i da podvučem. Pod crnom rupom pored enorme mase (gravitacije) u enormno malom prostoru s čim se svi slažu, donedavno je većina smatrala da je ista usamljen objekt i u relativno rijeđim podrućjima svemira. Da je stanje u totalnom kaosu i da je na temperaturi blizu apsolutne 0. Ako se prije horizonta događaja kod "usisavanja" stvari iste kreču kao voda u lijevku tj. da se ubrzava rotacija što se više smanjuje radijus, nema razloga da se tako ne ponaša i nakon horizonta događaja. No, onda se ne slaže s hipotezom o stanju na apsolutnoj nuli, a naročito ne kaos.
Ako se to obrne, da crna rupa nije smrt zvijezde-materije, nego njeno rođenje (materije u zvijezdi i zvijezda u galaksiji), onda stanje nakon 0 prostora i vječnog vremena, kad međuodnos prostor-vrijeme u rođenju prelazi u svoje konačnosti-individualnosti "ostvara se", "materijalizira se".....A na samoj granici tog stanja, što je crna rupa, sve "stvari" su identične a identične su jer djele isti prostor, što če reči da nemaju nijedan prostorni izraz: količinu ili broj stvari, dimenziju i lokaciju ...jedno su....bolje reči nijedno jer nema nijednog elementa s kojim bi se usporedio itd. A kakvo je to vječno vrijeme? Kretanje s beskonačnim spinom, jer osnovni vremenski izraz stvari jest kretanje, a kako je prostor (radijus) skoro pa 0, onda je kretanje - spin beskonačan.

Evo nešto što mi ide u prilog:

Nedavno su astronomi koristeći Hubble teleskop identifikovali izvor misteriozne plave svetlosti koja okružuje supermasivnu crnu rupu u susednoj galaksiji Andromeda (M31). Iako je priroda ove neobične svetlosti zaokupljala pažnju astronoma više od deset godina, novo otkriće čini ovu priču još neverovatnijom.

Plava svetlost dolazi od diska veoma vrućih, mladih zvezda. Ove zvezde se vrtoglavom brzinom okreću oko crne rupe, na način sličan onom na koji se planete našeg Sunčevog sistema vrte oko Sunca. Astronomi su zatečeni činjenicom da se ovaj disk zvezda koji oblikom podseća na palačinku formirao tako blizu ove džinovske crne rupe, upravo tamo gde nikako ne bi mogao da bude. Ogromna količina gravitacione energije crne rupe inače je u stanju da cepa materiju i ne dozvoljava gasovima i prašini da se sažmu i formiraju zvezde. Posmatranja jezgra ove galaksije mogla bi da astronomima daju nagoveštaj o prirodi aktivnosti jezgara mnogo udaljenijih sličnih galaksija.

i da nastavim. Ako je crna rupa mjesto rađanja (jasno, različite početne veličine prostora i vremena): u galaksijama zvijezde u zvijezdama bozoni (leptoni i barioni) u bozonima subbozonske čestice (možda strune), onda i svemir nema jedan veliki prasak, nego kontinuirano rađanje galaksija odnosno kvazara (mlade galaksije). Današnje tumačenje o starosti svemira od 13,7 milijardi godina, znači da je galaksija Mlječni put kojoj je godina 220 milijuna zemaljskih godina, zarotirala tek 60-tak puta? Pa po prostornom radijusu i brzini rotacije, odnosno njihovom međuodnosu i jest izvedeno pravilo o "dužini" života, postojanja vremenskog trajanja pojedine stvari. Nešto je trulo u znanstvenoj zajednici? Po teorija velikog praska na udaljenosti od 13,7 milijardi svjetlosnih godina. primamo radio signale valne dužine zračenja vodika na 2,7 K (ispod tog i nema više zračenja, jer je međugalaktički prostor svemira na toj temperaturi) to je "jeka" praska. Prije če biti da je to zadnja granica od koje zasad (a moguće i zauvjek) primamo signale, izvor informacija. To znaći da je bliže istini da je svemir vječan a moguće i prostorno beskrajan. Prostorno beskrajan -sferan nije isto što i beskonačan - linearan.