BRANKO ČUČAK
ROĐENI U SELU SMRTIĆI

Lično poznajem mnoge iz
sela Smrtići.
Radišni ljudi, što siju i
bogato žanju, krsne slave sprovode,
i pucaju u vazduh, kad se rodi muško.
Rođeni iz sela Smrtići, ne leleču
na sahranama.
Oni su ni iz čega rođeni, a tako
su stasiti i orni.
U selu Smrtići, mrtvi često
svrate na rakiju, obiđu pijacu
da šta kupe,
i vrate se nazad.

Živi iz Smrtića uzvrate posjetu,
za novosti da se raspitaju,
popiju koju, obiđu radnje galanterijske,
za zdravlje upitaju, ponešto kupe,
i kući se vrate. Neobrijani, nepodšišani.
U Smrtiće svoje.
Na njihove žene, da muški kaput baciš,
snijele bi dijete. Nema jalovih ni jalovica.
Što negdje jedva klija u Smrtićima buja.
U selu Smrtići. Tu pored nas.