Sad 45 godina Novi Sad - Datiranje za seks
četvrtak , 27.12.2018.Auto oglasi
Click here: Sad 45 godina Novi Sad
Tražim: Ljubav za pod stare dane. Koliko je grad bio uništen u revoluciji govore i podaci o idejama austrijskih zvaničnika da se izgradi novi grad, nekoliko kilometara uzvodno.
Retrieved 18 March 2015. Postavši slobodan kraljevski grad, Novi Sad dobija i današnje ime. Roman Golden Helmet, In the 5th century, Cusum was devastated by the invasion of the.
Auto oglasi - Winter is not so severe, with an average of 22 days of complete sub-zero temperature, and averages 25 days of snowfall.
Danas je Novi Sad veliki i finansijski centar srpske ekonomije, grad i školski centar, kulturni, naučni, zdravstveni i politički centar Autonomne Pokrajine Vojvodine, grad domaćin mnogih međunarodnih i domaćih privrednih, kulturnih, naučnih i sportskih manifestacija, kao i grad muzeja, galerija, biblioteka i pozorišta. Grad leži na obalama reke , između 1252. Na levoj obali Dunava se nalazi ravničarski deo grada , dok je na desnoj obali, na obroncima , smešten brdoviti deo grada Srem. Nadmorska visina sa bačke strane je od 72 do 80 m, dok se sa sremske strane kreće između 250 i 350 m. Kod Novog Sada se u Dunav sa leve strane reke uliva , koji je deo sistema. Bački deo grada je smešten sa obe strane ovog kanala. U Gradu Novom Sadu u službenoj upotrebi su, pored jezika, još i , i jezik. Ime grada na ostalim službenim jezicima glasi Újvidék mađarski , Nový Sad slovački i >28 !04 rusinski. Na ostalim jezicima koji su ili koji su bili od istorijskog značaja na ovim prostorima ime Novog Sada glasi Neoplanta , Neusatz ili Neusatz an der Donau , Novi Sad , Novi Sad i ;040 >70. Prvobitna imena Novog Sada bila su Racko Srpsko selo, Racka varoš, Racki grad Ratzen Stadt, Ratzenstatt i Petrovaradinski šanac Peterwardeiner Schantz , dok ime Novi Sad Neoplanta, Neusatz, Újvidék datira iz 1748. Grad leži na obalama reke , između 1252. Na levoj obali Dunava se nalazi ravničarski deo grada , dok je na desnoj obali, na obroncima , smešten brdoviti deo grada Srem. Nadmorska visina sa bačke strane je od 72 do 80 m, dok se sa sremske strane kreće između 250 i 350 m. Kod Novog Sada se u Dunav sa leve strane reke uliva , koji je deo sistema. Bački deo grada je smešten sa obe strane ovog kanala. Sa 15 prigradskih naselja, opštinsko područje grada Novog Sada obuhvata površinu od 702,7 km˛, dok uže područje Novog Sada sa i zauzima površinu od 129,4 km˛. Građevinski rejon obuhvata površinu od 106,2 km˛. Grad se nalazi na važnim saobraćajnim koridorima, što obezbeđuje značajne komparativne prednosti. Novi Sad ima , i sa okruženjem. Kroz grad prolazi koridor br. Plovnim malim kanalom Novi Sad je povezan sa sistemom koji omogućava saobraćajne veze plovnim putem i to uzvodno do i nizvodno prema. Novi Sad se nalazi na 1. Opštinsko područje Grada Novog Sada okružuju opštine , , , , , , , i , čiji stanovnici, zajedno sa stanovnicima još nekih opština , gravitiraju Novom Sadu. Klima Klima u Novom Sadu prelazi iz umereno kontinentalne u kontinentalnu, tako da grad ima sve četiri godišnja doba. Preko jeseni i zime povremeno duva hladan vetar , koji obično traje od tri do sedam dana. Košava može tokom zime da stvori nanose i smetove snega tokom vejavica i mećava. Godišnje padne prosečno 578 mm padavina, a broj dana sa padavinama je 122. Zbog promene klime na globalnom nivou, poslednjih godina se na području Novog Sada povećala količina padavina, što povremeno izaziva poplave u nekim delovima grada, budući da sadašnji gradski kanalizacioni sistem nije projektovan za izmenjene klimatske uslove. Tako je na otkriveno naselje iz i , a na mestu Temerinske petlje, kada su tu izvođeni radovi 1981. I na drugim lokacijama je bilo tragova iz perioda pre nove ere, pa je tako na primer u ulici Janka Čmelika 36 pronađena manja praistorijska ostava u kojoj su pronađeni falsifikovani novčići sa likom , a pretpostavlja se da su falsifikatori bili. Takođe, na mestu današnje nove zgrade tokom radova 1991. Međutim, ovaj period nije bogat pisanim dokumentima i teško je utvrditi da li je bilo i nekog većeg naselja ili samo manjih naseobina od po nekoliko kuća. Naselje Bistrica Bistritz na području današnjeg Novog Sada, ucrtano na mapi flamanskog kartografa Gerharda Merkatora iz 16. Na nalazištima na zastupljeni su tragovi , koji se vezuje za ekspanziju. Na području današnjeg Novog Sada arheolozi su pronašli tragove četiri sarmatska naselja: na Klisi, Sajlovu, Salajci i Jugovićevu. Prvi istorijski dokument koji govori o postojanju naselja na području Novog Sada je povelja kralja iz 1237. U povelji se pominju mesta nazvano još i stari Petrovaradin, Vašaroš-Varad i Varadinci , dva Zajola i , poznati i kao Sajol, Isailovo i konačno, što je i današnje ime, kao i poznato i kao Bakšić, Bačić, Bakšafalva. Arheolozi su dokazali da je Peturvarad Vašaroš-Varad bio smešten kod stare Barutane na Temerinskom putu, odnosno kod Temerinske petlje, a ovo je bilo i najznačajnije srednjovekovno naselje na području današnjeg Novog Sada, na bačkoj obali. Naselje je bilo povezano skelskim prevozom preko Dunava sa tvrđavom i manastirom na obali. Ovo je bilo veliko naselje koje datira iz perioda seobe naroda 5—6. Na i drugim lokacijama gde se pretpostavlja da su bila naselja Zajol nalaženi su tokom godina tragovi ljudi iz srednjeg veka, kao i groblja starija od 10. Naime, u ta vremena su dosta česti bili prolasci pljačkaških hordi pa su stanovnici bežali i kad bi se vratili ponovo bi zidali naselje, često i dalje od prvobitnog staništa. Za naselje Bakša Bakšić ima više teorija gde se nalazilo, ali poslednja iskopavanja, naročito iz Katoličke porte i drugih lokacija u centru Novog Sada poput Njegoševe 10 gde je 2002. Na području grada postojalo je i srednjovekovno naselje ili Ke Sent Marton i nalazilo se zapadno od Bakše uz skoro samu obalu Dunava, u pravcu. Postojanje ovog naselja je potvrđeno otkrivanjem skeleta sa ratnom opremom 1961. U srednjem veku su takođe postojala i naselja koje se, prema pretpostavci, nalazilo na području današnje i čiji položaj se ne može sa sigurnošću utvrditi. Većina ovih naselja je više puta uništavana i ponovo osnivana, najpre zbog pohoda u 13. Mada je stanovništvo bežalo pred ratnim stradanjima, ono se i vraćalo, tako da i turski spisi o naplati poreza govore o više desetina kuća u , , , Bivaljošu i drugim okolnim naseljima. Po poreskom spisku iz 1522. Pošto se zna da je bilo i Srba koji nisu plaćali porez ukoliko su recimo bili u turskoj službi , onda je broj stanovnika ovih naselja sigurno bio veći. Mada nije do kraja potvrđeno, pretpostavka je da će potomci stanovnika ovih naselja, uglavnom , činiti neke od prvih stanovnika Racke varoši Rackog grada, Rackog sela, Rackog šanca, Petrovaradinskog šanca , iz koje će se kasnije razviti i Novi Sad. Dokumenti iz perioda osnivanja Racke varoši, konkretno karte, govore i da je na mestu sadašnjeg ukrštanja Bulevara Cara Lazara i Keja Žrtava Racije bilo i naselje , odnosno kako se pretpostavlja ribarsko selo naseljeno. Postoje pretpostavke da je bilo i drugih naselja, ali za sada nema čvrstih arheoloških dokaza koji idu tome u prilog. Za naselje Bistrica Bistritz , nastanjeno slovenskim življem, koje se pominje na više karata, uglavnom iz 16. Nedavno su na području današnjeg Novog Naselja — Bistrice nađeni ostaci srednjovekovnog sela, s tim da ih arheolozi ne poistovećuju sa starom Bistricom. Najvažniji arheološki lokaliteti koji su manje ili više ispitani u Novom Sadu, ne računajući , nalaze se na potezu , na mestu Barutana , Sajlovo- i , kao i u ulicama Matice srpske 3, Mileve Marić, Vatroslava Jagića 21, Janka Čmelika, Pozorišni trg 8, Laze Telečkog 6 i 8, Nikole Pašića 16, 18 i 19, Trg slobode 5, Njegoševa 10, Cara Dušana i Trg Marije Trandafil 5. Tu su pronalažene iskopine iz praistorije, antike, srednjeg veka i novog veka. Osnivanje i razvoj Karta Novog Sada iz 1745. Ovo naselje je prvobitno bilo poznato pod imenima: varoš Raitzenstadt, Ratzen Stadt, odnosno Srpski grad i Petrovaradinski Šanac, a kasnije je. Prvobitni stanovnici naselja bili su ogromnom većinom , ali i , , , , , i , o čijem prisustvu govore mnogi arhitektonski i kulturni spomenici. Posle novog Austrijsko-turskog rata i uspostavljanja novih državnih granica 1718. Postavši slobodan kraljevski grad, Novi Sad dobija i današnje ime. Carica tim povodom, koji je od. Petrovaradin i Novi Sad 1821. Po uzoru na slobodne gradove toga vremena, Novim Sadom upravlja magistrat — na čelu sa sudijom i dvanaest senatora. Srbima je obezbeđena polovina od ukupnog broja članova magistrata, a sudija, gradski kapetan i drugi se biraju naizmenično iz srpske i drugih narodnosti. U prvoj polovini , Novi Sad je bio najveći srpski grad. U to doba Novi Sad je bio centar političkog, kulturnog i društvenog života celokupnog srpskog naroda. U Novom Sadu su u to vreme stalno boravili ili se duže zadržavali , , , , , , , , , , , , , kao i mnogi viđeniji emigranti iz Srbije. U njemu je 26. U gradu je smenjen dotadašnji magistrat i izabran novi, sastavljen isključivo od Srba, a odavde će poteći i inicijativa za održavanje u 13—15. Pre proglašenja Srpske Vojvodine u Sremskim Karlovcima, novosadski Srbi izabrali su na zboru u Novom Sadu deputaciju, koja je 8. Sporazum nije postignut i time je na teritoriji današnje otpočeo krvavi rat između Srba i. U ratu je naročito stradao Novi Sad, koji je mađarska vojska razorila, bombardovanjem sa , a grad je izgubio većinu svog stanovništva. Posle gušenja mađarskog ustanka, u grad se ponovo vraća deo stanovništva, ali će popis iz 1850. Trebaće dvadeset godina da se broj stanovnika obnovi, tako da je tek popisom iz 1870. Koliko je grad bio uništen u revoluciji govore i podaci o idejama austrijskih zvaničnika da se izgradi novi grad, nekoliko kilometara uzvodno. Novi Sad do Prvog svetskog rata Između 1849. Posle ukidanja ove pokrajine, Novi Sad je deo u okviru habzburške. Administrativno sedište ove županije bio je grad. Svetozar Miletić U političkoj i kulturnoj sferi, Novi Sad je zadržao svoju staru ulogu i znatno je prednjačio, ne samo ispred , već i ispred drugih i gradova. U gradu se sticala i grupa ljudi, koja će decenijama voditi vojvođanske Srbe u široku borbu za svoja nacionalna i demokratska prava. Nosilac te intenzivne političke i kulturne akcije je , a slede ga , , i drugi. Iako je i dalje bio politički i kulturni centar vojvođanskih Srba, do kraja 19. Od osnivanja Novog Sada 1694. Tokom ovog perioda, politika , koju je sprovodila ugarska vlada, uticala je na promenu demografske strukture grada, odnosno, od pretežno srpskog Novi Sad je dobio etnički mešovit karakter. Po popisu iz 1880. Gradska kuća u Novom Sadu, sagrađena 1895. U govornike mađarskog jezika uračunato je i 2. Još jedan propust popisa iz 1910. Mađarsko stanovništvo je u ovo doba imalo gradsku upravu u svojim rukama i mada se mađarski tada morao govoriti u Gradskoj kući i javnim zdanjima, srpski jezik je preovlađivao u trgovinama, na pijaci i po ulicama, jer pored Srba meštana i svakodnevna srpska potrošačka publika iz okoline davala je srpsko obeležje Novom Sadu. Na današnjem opštinskom području Grada Novog Sada, uključujući Novi Sad i okolna naselja sa bačke i sremske obale Dunava, bilo je 1910. Ova relativna većina Srba na današnjem opštinskom području Grada Novog Sada bila je nevidljiva na zvanično iskazanim rezultatima popisa iz 1910. Privredni razvoj grada u drugoj polovini 19. Izgradnjom magistralne železničke pruge, 1883. Spomenik Jaši Tomiću u Novom Sadu se krajem oktobra. Predratni srpski političari i rodoljubi počeli su da se okupljaju i da organizovano deluju u Novom Sadu već početkom jeseni 1918. Prvi takav neformalni odbor stvoren je na inicijativu , predratnog vođe. Radikali oko Jaše Tomića sastali su se 27. Obrazovan je privremeni , sa zadatkom da u interregnumu preuzme prerogative vlasti i obezbedi red do uspostavljanja redovnog poretka. U Novi Sad je vozom iz gornje Ugarske stiglo oko 1. Velika narodna skupština Srba, Bunjevaca i ostalih Slovena u Banatu, Bačkoj i Baranji, održana u Novom Sadu 25. Srpskom narodnom odboru stizala su obaveštenja o neredima koje su izazivali raspušteni austrougarski vojnici. Srpski narodni odbor uputio je ultimatum komandantu nemačkih trupa da 8. Po izlasku i poslednjeg neprijateljskog vojnika, Boško Pavlović je naredio da srpske straže zauzmu sve važne punktove u gradu, a u noći između 8. Na sednici je, pola sata pre ponoći, vlast prešla u srpske ruke, tako da su novosadski Srbi faktički sami sebe oslobodili dan pre ulaska srpske vojske u Novi Sad. Kada je javljeno da dolazi u Novi Sad, u susret joj je pošlo u toku prepodneva oko 400 konjanika — koji su bili u narodnim odelima, a nosili su srpski barjak. Na mostu je srpske vojnike u ime Novosađana prvi pozdravio ugledni građanin , član Upravnog odbora. On je okićenu srpsku zastavu predao majoru , kao komandantu jedinice srpske vojske koja je imala čast da oslobodi Novi Sad. Potom je, uz prisustvo mnoštva građana, na glavnom gradskom trgu priređen doček srpskoj vojsci, a dobrodošlicu im je sa balkona Matice srpske zaželeo Jaša Tomić. Posle sprovedenih izbora po svim vojvođanskim mestima od 18. Vlasti u Beogradu, međutim, nikad nisu zvanično priznale novoformirane pokrajinske organe vlasti, koji su nastavili da funkcionišu do 12. Iako je do 1918. Po popisu iz 1921. Jačanje industrije uvećavalo je i stanovništvo grada. Do popisa iz 1931. Za razliku od popisa iz 1921. Privreda Novog Sada u tadašnjoj agrarnoj zemlji je veoma istaknuta, a komunalno uređenje bez premca u Jugoslaviji. U njemu se nalazi znatan broj stručne i tehničke inteligencije, društveni život sa razvijenim kulturnim i ekonomskim zahtevima, veoma razvijene radne navike, disciplina rada i stručno znanje. Drugi svetski rat Iako je 12. Posle obaranja u Jugoslaviji krajem marta 1941. Jedini uslov koji je trebalo ispuniti bilo je traženje formalnog razloga koji bi opravdao takav korak. Događaji koji su usledili posle ulaska trupa u Jugoslaviju uklonili su i tu prepreku. Dva dana kasnije, mađarske fašističke trupe su prešle mađarsko-jugoslovensku granicu i za nepuna četiri dana, bez borbe, zauzele , , i. U okupaciji ovih teritorija je učestvovalo oko 80. U noći između 11. U periodu od 11. Ulazak okupatora propraćen je pojedinačnim ubistvima i organizovanim napadom na nenaoružano stanovništvo , dela grada pretežno nastanjenog. Deo nemačkog stanovništva je od prvog dana okupacije nezadovoljan, jer su lokalni Nemci na ovom području hteli da osnuju svoju podunavsku državu. Radije doživotno pod , no i jedan dan dozvoliti da se na nama raspnu blagodeti ideje. Planom denacionalizacije je bilo predviđeno proterivanje gotovo sveg stanovništva srpskog porekla iz Bačke, a na njihovo mesto doseljavanje stanovništva mađarske nacionalnosti. Međutim, pošto između mađarskih i nemačkih vlasti nije postignut sporazum o proterivanju, ova akcija je delimično obustavljena. Listovi na srpskom jeziku su zabranjeni, rad je suspendovan, dok su imanja stavljena pod sekvestar. Srpska gimnazija u Novom Sadu radi, ali se nacionalna istorija izbacuje iz nastavnog programa, dok su maturanti morali polagati ispit iz i mađarske nacionalne istorije. Krajem avgusta i početkom septembra 1941, ukinuta je vojna uprava a umesto nje formirana civilna, čijim je uvođenjem stvorena sa sedištem u ; u okviru ove županije nalazio se i Novi Sad, kojem je povraćen status slobodnog kraljevskog grada. Novi Sad se tako od nekadašnjeg administrativnog centra pretvorio u pogranični grad na granici i Nezavisne Države Hrvatske. Na sednici mađarskog parlamenta od 16. Prema popisu stanovništva, koji su mađarske okupacione vlasti izvršile krajem 1941. Tokom četvorogodišnje okupacije od 1941. Jedan od poslednjih zločina okupatora u Novom Sadu bilo je i masovno odvođenje Jevreja, čitavih porodica, od dece do staraca, u zloglasne nemačke 1944. Tokom celog rata, fašisti su ukupno ubili oko 5. Novi Sad je bombardovan od strane savezničkih aviona, koji su za cilj imali strateške objekte: železnički most koji su Nemci podigli na mestu porušenog, neka slagališta materijala, kao i izvesne ustanove lokalnih Nemaca, ali su tom prilikom stradale i mnoge stambene zgrade, naročito u blizini mosta. U Novom Sadu je, tokom celog rata, delovao pokret otpora i pod vođstvom. U gradu se nalazilo sedište Okružnog komiteta KPJ, koji je u okviru Narodnooslobodilačkog pokreta bio deo Pokrajinskog komiteta KPJ za Vojvodinu. Značajnu pomoć u svim oblicima rada aktivistima NOP-a predstavljao je direktivni i propagandni materijal, koji je uprkos brojnim teškoćama vezanim za održavanje veza, stizao u Bačku od viših partijskih i skojevskih rukovodstava. Posebno značajnu ulogu u tom pogledu predstavljali su formiranje i rad Agitprop grupe i pokrajinske tehnike u Novom Sadu. U periodu svog postojanja, od kraja juna do oktobra 1941. I pored postignutih rezultata, rad na vojnom planu bio je veoma otežan, a time i manje uspešan od nekih drugih vidova aktivnosti KPJ. U , u partizanskim odredima i vojvođanskim brigadama, neposredno je učestvovalo 2. Za zasluge svojih građana u toku antifašističke borbe, kao i doprinos stanovnike , je povodom trideste godišnjice , 7. Na zasedanju u Novom Sadu 30. Po popisu iz 1948. Dočekavši slobodu sa 44. U periodu posle Drugog svetskog rata Novi Sad postaje ne samo glavni već i najveći grad Vojvodine, a sve do tada najveći vojvođanski grad bila je. Spomenik na mestu porušene Jermenske crkve Odmah po oslobođenju, Novi Sad pristupa obnovi i razvijanju industrije. U već postojećim industrijskim granama grad višestruko povećava proizvodnju, kao što osniva i nove. Tokom mnogobrojnih urbanizacijskih rezova u doba socijalizma, grad gubi neke od svojih prepoznatljivih građevina, kao što su Jermenska crkva ili deo Jevrejske ulice, a grade se veliki bulevari i stambeni blokovi. Pored starih srednjih škola, i novih, koje su se u toku vremena specijalizovale i znatno povećale broj đaka, Novi Sad dobija i više škole. Prvo je to Viša pedagoška škola osnovana 1946. Cilj ovih demonstracija bilo je rušenje tadašnjeg autonomnog statusa Vojvodine, koji je pokrajina imala po. Novi ukida državnost i federalni status Vojvodine i pretvara pokrajinu u teritoriju sa ograničenim stepenom autonomije. Posle raspada : odvajanja , , i i formiranja nove 1992. Po podacima iz 1991. Najduži i najmasovniji protesti studenata dogodili su se u periodu decembar — mart. NATO bombardovanje u Novom Sadu nakon bombardovanja Novi Sad je znatno oštećen u bombardovanju. Rafinerija nafte je gotovo svakodnevno bombardovana, što je izazvalo znatnu ekološku štetu i zagađenje životne sredine. Skorašnja istorija Posle i otvaranja države prema , stvorili su se uslovi za dalji razvoj grada. Pored obnove porušenih mostova i ekonomije uništene dugogodišnjim sankcijama, u Novom Sadu se naročito intenzivirala izgradnja stambenih, poslovnih i drugih objekata, tako da je po nekim tvrdnjama Novi Sad postao najveće gradilište u zemlji, a pored izbeglica i raseljenih lica — koja su se ovde doselila tokom ratnih godina — grad je postao stecište i novih ekonomskih migranata, kao jedno od dva najrazvijenija ekonomska središta u 2009. Po popisu iz 2002. Živa gradska promenada — Zmaj Jovina ulica Etnički sastav 1910 16. Porast stanovništva u gradu beleži se kroz ceo posleratni period, pri čemu je u pojedinim razdobljima on bio veoma intenzivan. Na ovaj porast je znatnije uticao mehanički priliv nego prirodni priraštaj. Najintenzivniji demografski rast Novi Sad je ostvario u periodu 1961—1971. Najveći deo doseljenog stanovništva grada potiče sa područja 56,2% , a zatim i sa područja 15,3% i 11,7%. Prema popisu stanovništva iz. Na ovom području ima 72. Uže gradsko jezgro Novog Sada bez Petrovaradina i Sremske Kamenice ima 191. Sam grad, kao i većina okolnih naselja, pretežno su nastanjeni , sa izuzetkom naselja u kojem većinu stanovništva čine. Prema popisu iz 2002. Na užem području Novog Sada bez Petrovaradina i Sremske Kamenice bilo je 2002. Pol Ukupno Poljoprivreda, lov i šumarstvo Ribarstvo Vađenje rude i kamena Prerađivačka industrija Muški 35. Grad je jedan od najvećih ekonomskih i kulturnih centara Srbije i bivše Jugoslavije. Rafinerija nafte Novi Sad, smeštena severoistočno od grada zajedno sa termoelektranom-toplanom blizu naselja , praktično je ostala jedino veliko preduzeće. Privreda Novog Sada se uglavnom oporavila od tog perioda i naglo je ojačala nakon 2001. Proces privatizacije državne i društvene imovine, kao i jaka privatna inicijativa, povećali su udeo privatnih preduzeća na 95% u Južnobačkom okrugu, a mala i srednja preduzeća dominiraju razvojem grada. U gradu se još nalazi i sedište. Turizam Festival Broj turista je počeo da se povećava od 2000. Početkom jula svake godine održava se muzički festival , koji godišnje posećuje oko 150. Pored ovog festivala, Novosadski sajam privlači mnoge poslovne ljude. U maju se u gradu održava najveći poljoprivredni sajam u regionu, a broj posetilaca sajma je 2017. U gradu postoji turistička luka kod Varadinskog mosta na koju mogu pristati koji krstare. Najpoznatija građevina u Novom Sadu je , koja dominira nad gradom i pruža odličan pogled na gradsko jezgro. Nacionalni park Fruška gora je udaljen približno 20 km od centra grada. Saobraćaj Veći deo Novog Sada smešten je između Dunava i jednog rukavca. Nad kanalom DTD su izgrađena tri mosta, prema , i. Preko Dunava su nekada stajali Most kraljevića Tomislava i srušeni u Aprilskom ratu , stari Varadinski most nekada Most maršala Tita, srušen u bombardovanju 1999 , srušen u bombardovanju 1999 i privremeni most na baržama. Grad planira izgradnju novog mosta koji će koristiti stubove porušenog Mosta kraljevića Andreja — a sa sremske strane put će voditi kroz tunel ispod Petrovaradinske tvrđave, kao i gradnju trajnog železničkog mosta na mestu srušenog Žeželjevog mosta. Glavna gradska saobraćajnica je Bulevar oslobođenja, koji se pruža pravcem sever—jug i vodi od železničke stanice, a na njega se nastavlja Most slobode. Po tekućem urbanističkom planu planira se da Subotički bulevar postane glavna saobraćajnica koja će ići od auto-puta E-75 i nastavljaće se na novi most preko Ribarskog ostrva ka Sremskoj Kamenici. Javni prevoz u gradu obavljaju autobusi. Pored gradskih i prigradskih naselja Grada Novog Sada, autobuskim linijama JGSP-a su povezana i naselja iz susednih opština , i. Mrežu JGSP-a čini 18 gradskih i 35 prigradskih linija, a tarifni sistem se sastoji od 13 zona. U Novom Sadu su od 1911. Na Čeneju, desetak kilometara severno od grada, nalazi se aerodrom Čenej. Aerodrom se trenutno koristi u sportske i privredne svrhe, mada postoje i ideje o proširivanju namene aerodroma. Ovde se nalaze i. Zgrada Novi Sad je kulturni centar i jedan od najznačajnijih kulturnih centara. Još u vreme uprave i 16—17. Tu se na strani nalazio , dok su se na strani nalazili i grad , koji je polovinom 16. Tokom uprave u 18. Danas je Novi Sad drugi po značaju kulturni centar Srbije posle , a gradske vlasti pokušavaju da učine grad privlačnijim organizovanjem brojnih kulturnih manifestacija i muzičkih koncerata. U Novom Sadu se održava i jedini festival alternativnog i novog pozorišta u Srbiji — , zatim — najpoznatiji festival dečje književnosti, , , , i mnogi drugi. Pored Srpskog narodnog pozorišta, druga poznatija pozorišta u gradu su i. U se takođe održavaju brojni kulturni događaji. Druge značajne kulturne ustanove u gradu su ogranak , , sa oko 3. U Novom Sadu se nalaze i najznačajnija umetnička udruženja Vojvodine: , i druga. Muzeji i galerije Zgrada u Novom Sadu U gradu se nalazi nekoliko muzeja i brojne privatne ili javne galerije. Najpoznatiji muzej je , koji je osnovala 1847. Tu su još i i — jedna od najvećih kolekcija srpske umetnosti 20. U Novom Sadu je 23. Obrazovanje Gimnazija Jovan Jovanović Zmaj Grad Novi Sad je univerzitetski grad sa i mnogim privatnim i visokim školama, kao što su univerzitet u Sremskoj Kamenici, , itd. Pored institucija visokog obrazovanja, na teritoriji Novog Sada se nalaze i 53 državne osnovne i srednje. Najveća obrazovna institucija u gradu je , sa oko 38. U Novom Sadu postoji 37 osnovnih škola 34 redovne i 3 specijalne sa oko 26. Kulturno-umetnička društva U gradu se nalazi desetak kulturno-umetničkih društava, koja su predstavljala multikulturalni život Novog Sada širom sveta. Najpoznatija kulturno-umetnička društva su: KUD Svetozar Marković, AKUD Sonja Marinković, SKUD Željezničar, FA Vila, SKUD Đurđevak — FA Splet i najstarije osnovano 1892. Nacionalne manjine imaju svoja kulturno-umetnička društva, kao što su: MKUD Petefi Šandor, SKUD Pavel Jozef Šafarik, Kulturni centar Novi Sad, itd. I druge manjine , , itd. Mediji i izdavaštvo Zgrada Dnevnika U Novom Sadu izlazi dnevni list na —. U gradu postoje sedišta nekoliko medijskih kuća: regionalnog javnog servisa , gradske nekadašnja TV Apolo , kao i nekoliko privatnih TV stanica — , , RTD i. U gradu postoji i nekoliko komercijalnih radio-stanica, a najpopularnije su i. Novi Sad je poznat i kao centar izdavaštva i knjige. Značajni izdavači su , , , , , i dr. Poznati časopisi za književnost i umetnost su najstariji srpski časopis ; časopis , koji izdaje ; i časopis , koji izdaje. U gradu postoji samo nekoliko građevina sagrađenih pre , pošto je stari Novi Sad razoren tokom revolucije 1849. Centrom današnjeg grada, zbog toga, dominira arhitektura iz 19. Nekada su se u okolini centra grada pretežno nalazile prizemne kuće, ali se one postepeno zamenjuju modernim višespratnicama. Tokom perioda, novi blokovi višespratnih zgrada sa širokim ulicama izgrađeni su oko tada postojećeg gradskog jezgra. Glavna gradska saobraćajnica, , prosečena je kroz blokove starih kuća između 1962. Na sličan način je izgrađeno još nekoliko bulevara, čime je dobijena ortogonalna mreža ulica preko onoga što je ranije bila zrakasta struktura starog grada. Ove intervencije su utabale put za neometan rast grada koji je skoro utrostručio broj stanovnika od 1950-ih , tako da su saobraćajne gužve osim na par kritičnih lokacija još uvek relativno retke uprkos velikom porastu broja automobila. Hrišćanska adventistička crkva U Novom Sadu deluje oko dvadesetak verskih zajednica. Verski objekti u Novom Sadu uključuju uglavnom , , , verske objekte, pored kojih postoje i sinagoga, kao i mesdžidi verske zajednice. Prva parohija u Novom Sadu verovatno je osnovana poslednjih godina 17. Nekoliko godina kasnije u tadašnji Petrovaradinski šanac preseljeno je sedište , koji je još izvesno vreme nosio i titulu vladike. U gradu su redom izgrađene pravoslavne crkve: 1720 , 1730 , 1733 i 1736. U se nalazi Vavedenjska crkva iz 1922. Posle pada socijalizma, izgrađene su ili je njihova gradnja u toku nove pravoslavne crkve na , , , , , , , , i. Sve ove nove crkve su podignute u po čemu se razlikuju od starijih pravoslavnih crkava u , koje su rađene u stilu. U prigradskim naseljima postoji još nekoliko pravoslavnih crkava — kako starijih, tako i novijih. Manastir je obnovljen u periodu od 1705. Značajniji protestantski verski objekti u gradu su: slovačka na sagrađena 1886. Katolička Iako su manjina u Novom Sadu, centrom grada dominira katolička , koja je jedna od najprepoznatljivijih građevina u Novom Sadu. Ova crkva je i najviša crkva u. U gradu postoji još nekoliko katoličkih crkava: jedna na Telepu, jedna na u Futoškoj ulici , četiri u Petrovaradinu i jedna u Sremskoj Kamenici sagrađena 1811. U Petrovaradinu postoji i. U gradu je postojala i , sagrađena 1746. Od drugih hrišćanskih verskih zajednica, u Novom Sadu se nalaze i verski objekti i. Danas se hram ne koristi u verske svrhe, pošto je zgrada sinagoge postala jedna od najvažnijih kulturnih institucija u gradu. Pri mesdžidu islamske zajednice na Adamovićevom Naselju nalazi se i sedište. Posebno je značajan 1914 , koji igra u , kao i sa Detelinare. Ostali značajni klubovi iz grada su , , i. Na Mišeluku između Petrovaradina i , kod , nalazila se staza gde su se godišnje održavale automobilske i moto trke u okviru šampionata Srbije. Najuspešniji i najpoznatiji sportisti Novog Sada su: braća i , boks , veslanje , streljaštvo , džudo , tenis , , , fudbal , , , košarka , karate , stoni tenis , , , odbojka , , , , vaterpolo , rukomet , , atletika , rvanje itd. Pored toga, grad ima otvorene bazene na Sajmištu, kao i zatvorene na -u; takođe postoji i otvoreno i zatvoreno klizalište. Zbog neposredne blizine , u gradu postoji nekoliko planinarskih društava; jednom godišnje se održava tradicionalni. Grad je bio domaćin mnogih sportskih događaja, a najznačajniji su bili Evropsko prvenstvo u stonom tenisu 1974, Svetsko prvenstvo u stonom tenisu 1981, Šahovska olimpijada 1990, Evropsko prvenstvo u rvanju 2017. Sedište gradske uprave Grada Novog Sada je u Novom Sadu. Organi vlasti u Gradu Novom Sadu su Skupština Grada Novog Sada, , Gradsko veće, Gradska uprava i nezavisna regulatorna tela. Novi Sad dodeljuje gradska priznanja: , i Novembarsku povelju. Gradske četvrti Novog Sada Pored najužeg gradskog područja Novog Sada na levoj obali , urbanom području grada takođe pripadaju i i na desnoj dunavskoj obali — koji sa ostatkom grada na levoj obali reke čine jedinstvenu celinu. Najstarije gradske četvrti Novog Sada su i. U starije delove Novog Sada spadaju i nekadašnja posebna naselja Sremska Kamenica, Petrovaradin i , koja su danas deo urbanog područja grada. Izuzetak čini naselje Adice, koje je nastalo kao neplansko prigradsko naselje, koje se kasnije spojilo sa Novim Sadom. Na Limanima, Novom naselju i Detelinari izgrađene su moderne zgrade i široki bulevari, a ovo su ujedno i tri najveća novosadska naselja po broju stanovnika. Ova naselja su izgrađena zbog velikog priliva stanovništva posle , na područjima nekadašnjih šuma i poljana. Mnoge stare kuće u , na i okolini današnjeg , srušene su tokom 1950-ih i 1960-ih — da bi bile zamenjene višespratnicama. Grad je doživeo novi građevinski bum krajem 20. Novi Sad i sat na Petrovaradinskoj tvrđavi Najnovije gradske četvrti sa novoizgrađenim porodičnim kućama uglavnom su smeštene na obodu grada i u velikoj meri su nastanjene stanovništvom koje je izbeglo sa bivših prostora zahvaćenih. U te nove gradske četvrti spadaju , , , itd. Planskom izgradnjom su podignute nove višespratnice za kolektivno stanovanje na , a urbanističkim planovima je ovakva planska izgradnja predviđena i na području. Širenje stambenih zona karakteristično je i za sremsku obalu Dunava, gde su u okolini istorijskih gradskih jezgara Petrovaradina i Sremske Kamenice tokom vremena nastala nova stambena naselja — , , , , , , , , , , , , itd. Prigradska naselja Uže gradsko jezgro U 13 prigradskih naselja na opštinskom području Grada Novog Sada živi 86. Najveća prigradska naselja su sa prikazanim brojem stanovnika sa popisa iz 2002 : 18. Futog ima status samostalnog gradskog naselja, dok ostala prigradska naselja Novog Sada nemaju izraženijih gradskih funkcija. Zbog povećanja broja stanovnika i širenja stambenih zona, neka prigradska naselja — kao što su Veternik, Futog, , i — tokom vremena su se fizički spojila sa Novim Sadom i sa njim čine jedinstvenu aglomeraciju. Novom Sadu gravitiraju i stanovnici i delimično , posebno žitelji susednih opština , , i. Stanovnici ovih opština, u kojima živi oko 68. Broj Ime Status Gradska opština Stanovništvo popis 2002 Stanovništvo gradski registar 2013 1 selo 3. Pokrajinski sekretarijat za obrazovanje, upravu i nacionalne zajednice. Zavod za kulturu vojvođanskih Rusina. Grad Novi Sad, zvanična prezentacija. Hydrometeorological Service of Serbia. Popović, Srbi u Vojvodini, knjiga 2, Novi Sad. Popović, Srbi u Vojvodini, knjiga 2, Novi Sad. Taylor, The Habsburg Monarchy 1809-1918, 1948. Podgorica: Republički zavod za statistiku. Regionalna privredna komora Novi Sad. Republički zavod za statistiku. Podgorica: Republički zavod za statistiku. Novi Sad: Matica srpska. Novi Sad: Matica srpska. Novi Sad: Matica srpska. Novi Sad: Matica srpska.
Tafe traktori (Poljoprivredni sajam Novi Sad)
Saobraćaj Veći deo Novog Sada smešten je između Dunava i jednog rukavca. Nadmorska visina sa bačke strane je od 72 do 80 m, dok se sa sremske strane kreće između 250 i 350 m. Po uzoru na slobodne gradove toga vremena, Novim Sadom upravlja magistrat — na čelu sa sudijom i dvanaest senatora. Srpski narodni odbor uputio je ultimatum komandantu nemačkih trupa da 8. Postavljanjem NSBuild foruma na mrežu 11. Takođe, na mestu današnje nove zgrade tokom radova 1991. In 1910, the population included 13,383 and 11,553 , while 3,089 declared themselves as , 2,751 as , and 2,326 as. Zbog promene klime na globalnom nivou, poslednjih godina se na području Novog Sada povećala količina padavina, što povremeno izaziva poplave u nekim delovima grada, budući da sadašnji gradski kanalizacioni sistem nije projektovan za izmenjene klimatske uslove. Tax records from 1522 showed a mix of Hungarian and Slavic names among the inhabitants of these villages, including Slavic names like Bozso Božo , Radovan, Radonya Radonja , Ivo, etc. U gradu je postojala i , sagrađena 1746. Listovi na srpskom jeziku su zabranjeni, rad je suspendovan, dok su imanja stavljena pod sekvestar.
[Matorke|Seks sa starijim muskarcima|Badoo u bih]
komentiraj (0) * ispiši * #
