108.
"Jutarnje budjenje u Perkovicu,u zaustavljenom vozu,s licem prema moru koje se tek naslucuje;uglacana kaldrma na Dusanovu mostu u Skoplju,na kojoj sam kao petogodisnjak prvi put primetio da imam senku;skijanje s ocem na Jahorini;majska noc na Silbi u obilju mediteranskog bilja;decak koji kamenom ubija ribu na Prespi;trodnevna,brzopotezna adolescentska ljubav u Vrsaru;vojni rok u Rijeci,na Trsatu;mala zeleznicka stanica na pruzi Zagreb-Beograd,
cije sam ime zaboravio,s cekaonicom nalik na onu iz Menzelovog filma STROGO KOTROLIRANI VOZOVI gde je samoca bila gusta kao ulje;gimnazijska ekskurzija na slapove Krke;blatnjavi potok u predgradju Zenice pored kog idem u skolu SESTRE DITRIH,s razvezanim pertlama,jer jos ne umem da ih vezem;gomila bubasvaba u hotelskoj sobi u Osijeku i spavanje pored upaljenog svetla;Dzajicev gol protiv Engleza na evropskom fudbalskom prvenstvu u Italiji 1968;putovanje uskotracnom,kasnije ukinutom prugom Sarajevo-Niksic;docek Djurdje Bjedov na splitskoj rivi posle osvojene zlatne medalje u Meksiku;rani koncerti BIJELOG DUGMETA u novobeogradskoj hali sportova;vrelo Une;pevanje jugoslovenske himne pre odigravanja medjunarodnih utakmica(horovi od 100000 ljudi);zapustena sinagoga u Subotici;svaki potez loptom Kresimira Cosica;davljenje u Vardaru(imam cetiri godine,prva misao o smrti);jedan drvored,taman kao tunel,u Puli,i letnji pljusak pod tim drvoredom;stope Grgura Ninskog;tisina i senovita pustos ohridske ulice u zezi avgustovskog dana;strujni udar dok kao decak mokrim uz oluk neke napustene kuce u Niksickim Rastokama;pionirski docek predsednika Tita koji se vraca s puta po azijskim i africkim nesvrstanim zemljama;prva elektricna bas-gitara,ceska,marke JOLANA;san o satoru usred hercegovackog krsa i sporo putovanje dolinom Neretve,od Mostara prema Dubrovniku;zemljotres u Skoplju;karirana kosulja koju sam dobio kao pomoc iz Meksika(ili je to bila Venezuela?);skitnica na jezeru Matka koji uz neki zvececi,orijentalni instrument peva pesmu:A STA CEMO ZA VECERU?HLEBA,SIRA I KRUMPIRA...
Sve su to hladne,nemelanholicne,objektivne slike(sasvim precizno:verbalne fotografije)iz jednog proslog zivota u jednoj bivsoj zemlji koje vise nikada nece uspeti da se povezu"-pise mi u pismu Mihajlo P.
(Dubravka Ugresic-"MUZEJ BEZUVJETNE PREDAJE")
Post je objavljen 25.07.2008. u 00:30 sati.