Pregled posta

Retriveri kao specifične pasmine nisu bili poznati do kasnog 19. stoljeća.
U početku su lovci za lov koristili svoje španijele, settere ili poentere, no s razvojem sportskog lova, njegovom popularizacijom i omasovljivanjem, ali isto tako i modernizacijom lovačkih pušaka pomoću kojih su lovci bili u stanju ubiti više pernate divljači nego što je to bilo moguće prije, javila se potreba za pasminom čija bi osnovna funkcija u lovu bila donošenje divljači (eng. retrieve - pronalaženje; vezano uz lov - naći i donijeti ubijenu divljač). Sportskim lovcima trebao je pas koji bi imao dobar nos, mekana usta, bio poslušan i bez seterskog nagona da "krstare" po lovištu.

Prvi pokušaji stvaranja donosačke pasmine sežu u 1867. godinu u Stafford, gradić u Velikoj Britaniji nedaleko od Birminghama. Ondje su lovci svoje setere - donosače križali sa manjim Sv. Johnovim newfoundlandskim psima koji su došli u Veliku Britaniju s newfoudlandskim ribarskim flotama. Tadašnji newfoundladski psi bili su manji i lakše građeni od današnjih.
U daljnja križanja dodavala se krv engleskog vodenog španijela i kolija što je vremenom dovelo do razvoja wavy-coated retrievera ili, u slobodnom prijevodu, retrivera valovite dlake - prvog pravog pretka zlatnih retrivera kakve poznajemo danas.
Treba naglasiti i to da su seteri i španijeli koji su korišteni u križanjima tada izgledali bitno drugačije nego što te pasmine izgledaju danas.

Najzaslužniji za stvaranje pasmine zlatnih retrivera bio je Sir Dudley Coutts Majoribanks, kasnije poznat kao Lord Tweedmouth, čiji je uzgoj kreirao prvog pravog zlatnog retrivera. On je 1860. godine šećući Brightonom sa svojim sinom naišao na prekrasno žuto štene koje je bilo vlasništvo jednog brightonskog obućara koji ga je dobio kao naplatu duga od predradnika na imanju Lorda Chichestera. Lord Tweedmouth odmah se zaljubio u štene, te nagovorio obućara da mu ga proda. To je štene bilo jedino žuto u leglu crnih wavy-coated retrievera. Lord Tweedmouth nazvao ga je Nous.
Nous je 1865. godine ušao u Stud Book of Lord Tweedmouth (knjiga bilježaka o parenjima u uzgajivačnici Lorda Tweedmoutha koja sadrži podatke od 1835. do 1889. godine, a koja se čuva u engleskom Kennel Clubu). Nous je 1868. godine paren s Belle, kujom engleskog vodenog španijela koju je Lord Tweedmouth dobio na poklon od svojeg rođaka Davida Robertsona iz Ladykirka na rijeci Tweed, a rezultat toga parenja bilo je leglo od tri žuta šteneta (Crocus, Cowslip i Primrose) što se smatra temeljem zlatnih retrivera kao posebne pasmine.


Pedesetih godina dvadesetog stoljeća objelodanjena je Knjiga bilježaka Lorda Tweedmoutha (Stud Book of Lord Tweedmouth) kroz članke koje je pisao njegov praunuk Grof od Ilchestera. Knjiga je tada bila vlasništvo Lady Pentland, praunuke Lorda Tweedmoutha, a ona ju je poklonila engleskom Kennel Clubu gdje se može vidjeti i danas. Na osnovu te knjige engleski Kennel Club 1960. godine službeno je priznao da je pasminu zlatnih retrivera definitivno započeo Lord Tweedmouth svojim uzgojem u drugoj polovici 19. stoljeća.



(izvor:Valentina Batrnek, Uzgajivačnica Est-Osijek Batdavaldi)