Dan mrtvih posvećen Fridi KaloMeksički praznik «Dan mrtvih» obeležava se 1. i 2. novembra. U njemu se prepliću originalno meksički i prekolumbijski praznik sa svetovnim katoličkim praznikom «Svi sveti». Ovogodišnji «Dan mrtvih», na molbu Društva prijatelja Meksika u Srbiji i Crnoj Gori a uz podršku Ambasade Meksika, posvećuje se Fridi Kalo, velikoj meksičkoj slikarki, budući da se ove godine obeležava pedeset godina od njene smrti.

U Galeriji Instituta Servantes tim povodom ovih dana biće izloženi svi tradicionalni elementi kojima se ovaj praznik obeležava u Meksiku, uključujući reprodukciju autoportreta Fride Kalo, akvarel posvećen Fridi i maketu skeleta obučenog u odeću poput Fridine. Izlog je ukrašen cvećem, tradicionalnom meksičkom hranom i pićem, isečenim flis-papirom u raznim bojama koji simboliše vetar, i svojim živim bojama privlači pažnju brojnih prolaznika u Knez Mihailovoj ulici.

Kult mrtvih postoji još od 1800. godine pre nove ere i njegovi davnašnji koreni ponalaze se u preistorijskim grobnicama u kojima su se nalazili pokloni, lični predmeti pokojnika i hrana. Kod prinošenja darova mrtvima ne sme nedostajati: svetlost, za svaku osobu koje se sećamo, po jedna sveća, voda, da njihove duše piju, vetar, predstavljen isečenim flis-papirom koji svojim njihanjem najavljuje dolazak duša, zemlja, predstavljena voćem i povrćem koje rađa, kaktus kopal, koji vodi duše ka darovima i cvet sempoašoćitl, koji svojom žutom bojom privlači duše umrle dece.

Dva dana pre prvog novembra pripremaju se jela koja se prinose na oltar, slatkiši, kao što je bundeva u limenoj posudi, sutlijaš sa cimetom u prahu, tamales sa svinjskom mašću.

Postoji verovanje da se tih dana pokojnici vraćaju izdaleka da bi posetili svoje rođake na zemlji. Živi treba da ih radosno dočekaju, sa muzikom i svim onim što su voleli za života. Od grobnice do kuće staza se obeležava laticama cveća koje dušama umrlih pokazuju put do oltara, gde će se okrepiti mirisima prinetih darova.

Kada prođe drugi novembar, pozivaju se rođaci i prijatelji na «Pomen mrtvima» i na zakusku, a deca svojim kumovima nose deo darova. Rođaci na grobove ostavljaju ponude koje se sastoje od sombrera, cigareta, crvenih marama koje se nose oko vrata, posuda sa hranom ili se grobovi ukrašavaju novim krstovima i sa pregršt upaljenih sveća.

Prema meksičkim i španskim antropolozima, Noć veštica počiva na evropskim srednjevekovnim običajima o smrti, đavolima i strahu. Nasuprot tome, Dan mrtvih obiluje ljubavlju prema precima, slavi nastavak života tamo negde i čini besmrtnim porodični život pokojnika.