...
...jedna stara klackalica
sanja
sanja svoje letove
sa zagrljenim parom
jedva usadjenim po njoj
omotavala se gusta kosa djevojacka
oko spletenih visuljaka njenim
i nerazumljivi sapati ispunjali su i park i tisinu
koje eto
i sad progovori
samo ponekad
jedna zamisljena Dama
prodje sama
i ovlas ju pokrene dva tri puta
i brzo je zaustavi
da sebe
u sebi ne pokrene
zna ta Dama
da svuda okolo mirise
zaustavljeno i vrijeme
i zelja medjusobna
jer oboje bijahu jedno u drugo zaronili
i,
do danas ne izranjaju
kaplje po unutricama vjecni pljusak
kao monsunske kise
i svaki put
kad ta Dama naidje
sve se ponavlja
vise i vise...
Post je objavljen 31.10.2016. u 18:26 sati.