Slucaj ili pravilo.Jedno ili drugo, ili ni jedno ni drugo, zbiva se iz dana u dan pojedinacno i nacionalno, da bi tek na medjunarodnim instancama nastao autentican preslik jedne urusavajuce drustvene epohe bez presedana u povijesti nase civilizacije.
Od prvog privatnog posjeda do danasnjeg medjunarodno korporativnog mocnika IMF-a, nas se civilizacijski razvoj odvijao specificnim evolutivnim pomacima , pracenim drustveno revolucionarnom tektonikom, kad god su sretstva za proizvodnju i njenih razmjena sazrjevala do vlastitog kontradiktornog zastoja,koji su onda prelazili u neki svoj visi stupanj: iz prakomunizma u robovlasnistvo, srednjevjekovni feudalizam,te u gradjansko kapitalisticko drustvo.
Ta su nova drustva bila zasnovana na imanentnim specificnostima vlastitih razvojno proizvodnih snaga i njihove razmjene, izuzev jedne njihove zajednicke karakteristite sto su bila zasnovana na podjelama posjednickih i razvlastenih klasa.
Kapitalisticko drustvo, koje je dovelo do tehnoloskog razvoja, sto konacno omogucuje uslovno izobilje za cjelokupno covjecanstvo, zatice se pred dvojakim izazovom: prvim revolucionarnim preobrazajem u sociajlisticko drustvo, drugim, koji bi ga neminovno uslijedilo na ukinucu tih klasnih podjela na izrabljivace i izrabljivanje, jednom kad je posve nadvladana ekonomska nestasica.
No, socioloske discipline nisu uvijek nalik na matematicki nauk. Dogadja se, buduci da njima upravlja ziva ljudska narav, koja , iz raznih razloga dodatno utjece na evolutivne tokove vlastitog dijalektickog razvoja, bilo da se ono pospjesuje ili pretvara u svoju retrogradnost. Nije za odbaciti jedna slicna pretpostavka sto jedna takva retrogradna klizavica zatice drustvo krajem devetnajstog stoljeca, mozda ne posve jos zrelim za jedan slican revolucionarni preokret, kojeg sobom donosi upravo tu spomenutu dvojaku i uslovljenu nuznost revolucionarnog preobrazaja kapitalizma u socijalisticko drustvo, sa istovremenom abolicijom klasnih podjela, na cijim se temeljima razvijala dotadasnja pet milenijska civilizacija, jos nesavladive ekonomske nestasice, koja do tada nije mogla obezbjediti opce izobilje za sav ljudski rod zbog nedostajucih tehnoloskih uvjeta.
Kao da se pocetkom dvadesetog stoljeca stoga i radja ona De Leonova bozan: tamo gdje socijalna revolucija zakaze iz bilo kojih razloga reakcija je njena alternativa. Sljedi tome prvi svjetsi horov osvajackog rata, pojava nacifasizma i staljinizma, koja , u svojoj biti jos uvijek vlada danasnji svijetom proizvodeci njegove Cacice i Coninge, na cijim se temeljima mnozi politikaska lopovstina preodjenuta u liberalnu demokraciju, posljedicno odgovornu za masovnu inertnost , njen neishranjeni pasivni mamurluk i opce tonuce ljudske vrste u svoj bezdan.
Post je objavljen 24.01.2013. u 18:49 sati.