Prema legendi poljubac su izmislili srednjovjekovni vitezovi koji su tako utvrđivali jesu li su njihove žene pile sočnu medovinu. Druga teorija kaže da poljubac potiče od veze majke i djeteta.
Majke su nekada, dok još nije bilo hrane za bebe, žvakale namirnice i zatim ih davale djetetu. Tako se uspostavljala i emotivna veza, mir i sigurnost.
Postoji mnogo različitih teorija o nastanku poljupca.
Teorija zavisnosti kaže da se prilikom ljubljenja proizvodi jedna hemijska supstanca koja se luči putem usana. Dakle, ljubimo se kako bismo proizveli što više te supstance koja nam je potrebna.
Ima i onih koji vjeruju u teoriju o dahu koja je veoma romantična. Navodno u davna vremena ljudi su mislili da se u dahu krije ljudska duša i sva njegova snaga, a ljubeći se mi razmjenjujemo dah i samim tim sve što sa tim ide. Tako je poljubac, zapravo, spajanje dvije duše.
Antropolozi nisu tako romantični i kažu da je poljubac kod ljudi isto što i njuškanje kod životinja. To je svojevrsno upoznavanje stranca i pozdravljanje onoga koga već znamo.
Zanimljivo je da su stari Rimljani poljupcem pozdravljali ne samo članove porodice i prijatelje, već i potpune strance, čak i prodavce.
Egipćani se, navodno, uopšte nisu ljubili. To nije radila čak ni čuvena zavodnica Kleopatra.
Post je objavljen 13.07.2010. u 00:13 sati.