Spoznao sam svoju ulogu u ovoj beskonačnoj priči.
Ja sam samo sakupljač bajki, pripovjedač koji ne smije učestvovati u njima,
prodavač svojih iluzija, meštar od srca kojim se drugi diče,
benzin za tuđi auto...
Samo promatrač vlastite predstave koja se otuđila,
samo čestica koju bezdan guta već na samom začeću...
I kad se zastor spusti, kreni dalje bez aplauza,
u pohabanom haljetku nade,
s okusom života koji ne klizi kroz grlo.
S papirom i olovkom kao jedinim svjetom moje duše,
kao jedinim svjedokom jednog nepostojanja ...
Post je objavljen 26.09.2008. u 23:31 sati.