Dobriša Cesarić
Mrtvacnica najbjednijih
U| bije|lo| o|kre|če|noj| so|bi| 9
Sto|je| dva| du|ga| drve|na| sto|la|. 9
Sva|kog| da|na| no|ve| im| go|ste| 9
Do|ve|zu| mrtva|čka| ko|la|. 7
Slu|žav|ke|, um|rle| u| bije|di|, 8
Il| sije|de| is|pa|če|ne| pra|lje|, 9
Ko|ji|ma| u|ko|če|ne| ru|ke| 9
Ne| mo|gu| vi|še| pra|ti| da|lje|. 9
I| ko|je| - u|ze|vši| im| ru|ho| - 9
U|bo|žni|ca| a|mo| ša|lje|. 8
Blu|dni|ce|, ko|je| po|ho|tne| ru|ke| 10
Ni|ka|da| vi|še| ne|će| da| dir|nu|, 10
Što| pos|lije| svi|ju| bud|nih|, blud|nih| no|ći| 11
U|đo|še| u| je|dnu| po|sve| mir|nu|. 9
Il| stig|ne| o|va|mo| ka|žnje|nik| 9
Ko|jeg| je| žan|dar| pre|sto| da| vo|di|, 10
Il| na|puh|nu|ti| u|to|plje|nik| 9
Ko|je|mu| i|me| ne|sta| u| vo|di|, 10
Il| skit|njom| iz|mu|če|ne| ski|tni|ce|, 10
Vje|či|to| go|nje|ne| do| mi|tni|ce|, 10
Što| pro|đo|še| kroz| ov|aj| ži|vot| bo|si|,
Sa| sje|nom| tu|đih| sje|ni|ka| u| ko|si|.
Svi| o|ni| a|mo| jed|nom| do|đu|,
Zbi|ti| u| lje|so|ve| pro|ste|,
I zauzmu svoje mjesto na stolu
Što vječno očekuju goste.
Žive su ih gonili i gnjeli,
Nožem su ih rasparali mrtve -
Ti, što žrtve za života bjehu,
Ostaše i poslije smrti žrtve.
Stanovahu na kraju grada,
U prljavome kvartu roblja,
Počivat će na kraju groblja,
Daleko od arkada.
I kao što je više njih
Imalo zajedničku sobu -
Tako će i sada više njih
Noćivati u istom grobu.
U bijelo okrečenoj sobi
Stoje dva duga drvena stola.
Svakog dana nove im goste
Dovezu mrtvačka kola.
Analiza:
Vrsta: lirska pjesma
Tema: socijalna
Motivi: soba, stol, goste, kola, dana, služavke, ruke, pralje, ...
Strofa: osam katrena, jedna sestina (druga strofa) i oktava (četvrta strofa)
Rima: u pjesmi prevladava isprekidana rima, osim u pojedinim strofama gdje se pojavljuju ukrižena ili obgrljena.
Silabička versifikacija:
Post je objavljen 11.11.2007. u 02:54 sati.