...Milosevicevi ljudi bili su sigurni da nijedan stranac nikada nece doci da pomaze niti da gine za nekog Jugoslavena,znali su da Zapad nema tu nikakvog interesa,a posebno da kod nas nema nafte,jedinog valjanog motiva da Amerika uzme ucesca u"pravednom ratu".Na Radiju Titograd,Novi Sad i Beograd cijelo ljeto sam u Boki Kotorskoj slusala apele na rat i na aktivno"oslobadjanje"gradova;na TV emisijama u kasne nocne sate moglo se prisustvovati susretu sa lobanjama i iskopanim kostima starim preko pedeset godina.Nekrofilija je,ocito vec tad,bila dio zvanicne nacionalne politike.
Prosle jeseni,dok je rat unistavao Hrvatsku,profesori knjizevnosti i historije na Filozofskom fakultetu u Sarajevu,na kome sam profesor,glavni ideolozi prljavog rata,autori ideje o"Sjedinjenim Srpskim Drzavama",setali su ulicama grada kao stvarni oslobodioci,sa ozarenim izrazima lica i osmijehom srece i osvete.Taj osmijeh koji nikad necu moci zaboraviti,imao je nesto mozda jos uzasnije i zlocinackije od samog masakra kojim danas rukovode iz svojih sklonista...
Post je objavljen 11.09.2006. u 13:39 sati.