smirenost i razumnost
krhki poput paučine
pucaju pod svakim naletom
budeći glasove u glavi...
njihov šapat se pretvara u vrištanje
dovoljno glasno da lomi staklo
da lomi um
da lomi svijest
srce histerično udara
plamen bijesa se kovitla
ali lice je kameno
tijelo nepomično...
samo se prsti grče
nokti probijaju kožu
krv lagano teče
kao jedini pokret vidljiv oku
stajati na samom rubu i i lagano se njihati...
Post je objavljen 06.07.2006. u 19:47 sati.