MT mafija

O Brasil năo saiu do empate por 1 a 1 diante da Croácia na tarde desta quarta-feira. A partida disputada em Split serviu de teste para o confronto com o Chile pelas Eliminatórias, que pode garantir a seleçăo na Copa do Mundo de 2006.

Apesar de dominar as açőes, o Brasil năo foi capaz de criar boas chances no primeiro tempo. A Croácia aproveitou a generosidade de Dida e Juan e saiu na frente após erro grotesco da dupla brasileira. Na metade final, Ronaldo e Adriano desperdiçaram grandes chances de desempatar a partida.

Provável substituto de Roque Júnior para o duelo com o Chile, Juan vacilou feio no gol croata. Responsável pelo empate, Ricardinho saiu na frente de Robinho na disputa pela vaga de Ronaldinho Gaúcho. Parreira aproveitou o amistoso e fez as seis alteraçőes permitidas.
O Brasil volta a campo para enfrentar o Chile no dia quatro de setembro, em Brasília, pelas Eliminatórias. Uma vitória garante a seleçăo na Copa do Mundo. Em caso de empate, o time de Parreira já se classifica para disputar, no mínimo, a repescagem.

O Jogo
Sem muita objetividade, o Brasil manteve a posse de bola durante a maior parte do primeiro tempo e chegou com perigo aos13 minutos. Ronaldo invadiu a área pela direita e chutou cruzado para boa defesa de Butina.

Enquanto o time canarinho trocava passes sem criar oportunidades no campo de ataque, a defesa se encarregou de entregar o ouro. Juan recuou curto para Dida e Olic roubou a bola. Ele bateu na trave e Kranjcar pegou o rebote. O lance lembrou muito a trapalhada do mesmo Dida com o zagueiro Aldair nas Olimpíadas de 1996, diante do Japăo.

Numa das muitas investidas dos meias brasileiros durante a etapa inicial, Kaká sofreu falta na entrada da área. Ricardinho ajeitou a bola com carinho e acertou o ângulo direito do goleiro Butina, sem chances de defesa. A bola ainda tocou no travessăo antes de entrar.

O Brasil voltou para o segundo tempo com Robinho na vaga de Ricardinho e assustou pela primeira vez aos 12 minutos. Kaká jogou com inteligęncia e deixou Ronaldo na cara do gol, mas o Fenômeno bateu para fora numa chance que năo costuma desperdiçar.

Aos 26 minutos da etapa complementar, foi a vez de Adriano perder uma grande oportunidade. Cafu foi até o fundo pela direita e cruzou rasteiro. Mesmo sem goleiro, o centroavante da Inter de Milăo conseguiu acertar a trave.
Os donos da casa também perderam sua chance de conquistar a vitória. Aos 36 minutos, Kranjcar deixou o gramado para entrada de Balaban. Em seu primeiro lance, ele girou e saiu na cara de Dida antes de chutar de bico e para fora.

Kao što već pisah nisam na godišnjem odmoru. Jedino mi je žao što ne mogu niti moju malu bebu šetati uz more, onako uz neku lijepu plažu, miris borova, šum valova, da tata može gledati strankinje koje se sunčaju... Ionako kažu da sunce nije više zdravo, bolje i zdravije je ne izlagati se štetnim UV zrakama. Zato nisam ženu poslao na more kao jedan policajac...

---

Jedan policajac poslao ženu i djecu na more i nakon tjedan dana ide im se pridružiti. Dođe u hotel i navali na ženu.
- Ma dragi, djeca su u susjednoj sobi, ne možemo to ovdje raditi.
- Imaš pravo, idemo na plažu. Nakon pet minuta, na opustjeloj plaži u predvečerje počnu strastveno voditi ljubav. Dok su bili u ljubavnom zagrljaju, kraj njih se stvori policajac.
- Sram vas bilo, brzo se oblačite, ne rade se te stvari na javnom mjestu.
- Oprostite, reče muž, ovo je bio trenutak slabosti, nismo se vidjeli cijeli tjedan. Znate i ja sam policajac i bilo bi nezgodno da mi naplatite kaznu.
- U redu, vi ste kolega i vama je oprošteno, ali ovu kurvu hvatam već treći put ovaj tjedan i kazna joj ovoga puta ne gine.

Ne, nisam na moru. Ne, nisam na godišnjem odmoru. Istina je, u zadnje vrijeme manje čitam vaše blogove, a nisam ni redovito pisao postove. Ne ponestaje mi inspiracije, nije to, nego vjerovali ili ne radim ! Da, imam posla, jako puno. Moj šef je na moru. I na moju (ne)sreću ja ga mijenjam. Imam funkciju zamjenika. Sad sam ja glavni, barem privremeno. Zapovjedam svojoj maloj grupici. Zovu me Šef. He, he, naravno svi se dobro zezamo oko toga jer ih tjeram da mi fotokopiraju papire, kupuju novine i slično... Jedino nemam šefovsku kožnu fotelju, ova moja stolica nije baš najudobnija. Najsretnija oko mog privremenog promaknuća je moja kćerkica; evo imate sliku reakcije :-)))

---

Došao Mujo na posao i obuo jednu crnu i jednu žutu cipelu. Vidio to šef, pa ga je poslao kući da se preobuje.
- Al‘ će se šef iznenaditi kad se vratim, ja i doma imam jednu crnu i jednu žutu cipelu.

U naslovu spomenuta serija je izvrsna, gledao sam je nekoliko puta. A sad onaj stvarni dio, kako se mi ponašamo prema prosjacima. Ja ih osobno ne volim, posebno cigane kojima nikad nisam ostavio niti lipe jer smatram da mogu sigurno nešto raditi i zaraditi, a ne samo prositi od drugih. I nekako imam osjećaj da ne prose oni kojima stvarno treba nego oni kojima je to lakše nego pošteno raditi. Ali to je samo moje mišljenje i naravno postoje iznimke. U subotu meni zvoni netko na vrata. Otvaram ja, a na vratima stoji mlada djevojka, nekih 25 godina, solidno odjevena, pristojnog izgleda, čiste kose, nije smrdljiva.

ja: dobar dan, što trebate?
ona: (jako tihim glasom): dobar dan, molim vas pomozite mi, imam malu bebu...
ja: (odmah je prekidam): dobro, pa i ja imam malu bebu, i...?
ona: ali vaša barem nije gladna.
ja: a vaša beba je gladna?
onda: da.
ja: dobro, kako ja mogu pomoći?
ona: dajte mi nešto za bebu.
ja: a što želite? hoćete nešto za jesti, uđite i pojedite nešto.
ona: ne, treba mi nešto za bebu.
ja: koliko ima beba, što jede?
ona: godinu dana, sve jede.
ja: dobro, evo vam mlijeko za bebu.

I tako ja njoj poklonim mlijeko za tu malu bebu. Poslije sam malo razmišljao o tome. Prvo, ako je slučajno istina drago mi je da sam malo pomogao, iako joj nije neko rješenje prositi, mogla je to vrijeme potrošiti na rad negdje, na primjer znam da u našoj zgradi treba čistačica, ali nitko to ne želi raditi... Drugo, lako je moguće da je neka prijevara. Jer došla je samo tako na vrata, možda provjerava ima li ikoga kod kuće a ako nema onda dovede svoju ekipu koja provali i sve vrijedno opljačka. Što vi mislite, jesam li pogriješio, jesam je trebao pitati osobnu pa provjeriti adresu gdje živi i ima li stvarno dijete i pozvati svoje prijatelje u policiji da je provjere?