subota, 09.04.2011.
War - The World is a Ghetto oliti GRTg 12 04 u 20:10 sati
|
U utorak, 12 04, 2011 prezentiramo ponovo nesto sasvim drugacije od onog drugacijeg. Slusat cemo grupu WAR i njihov najjaci album “The World is a Getto” Mnogi se sa cudjenjem pitaju, otkud ovi padobranci pod undergroundom. Odgovor sljedi u sljedecih sat vrimena. Daleke 1962 godine, Howard E. Scott i Harold Brown su oformili grupu pod nazivom “The Creators”. Sljedecih godina su in se pridruzili Charles Miller, Morris "B. B." Dickerson i Lonnie Jordan. Zadnji su pristupili Lee Oskar i Papa Dee Allen. Sastavljena od jakih individua, orijentiranih na razlicite stilove muzike, band je pokusao blendirat taj siroki spektar uticaja u jedinstveni i prepoznatljivi zvuk. U tome su u potpunosti uspjeli, sta dokazuju i ondasnje top liste ali i jos uvjek aktualni muzicki izricaj. Pisana povjest grupe zapocima upoznavanjem sa Eric Burtonom, vokalnim solistom Animalsa koje je upravo bio napustio. Koju je tezinu imao taj susret pokazje i cinjenica da su u to vrime Animalsi bili popularniji od Beatlesa u Americi. Burton i War su zapoceli sa gazama i uskoro izdali singlicu i album. Singlica “Spill the wine” zauzima top liste, a grupa se lansira u orbitu ondasnje muzicke elite. Album Eric Burton Declares “War” samo potvrdjuje status grupe. Prvi album je donio osnovne pravce kojih ce se grupa drzati u buducnosti. Pored tekstova koji su propovjedali harmoniju i slogu medju ljudima i narodima, do kritike radi ne poduzimanja nicega za eliminaciju siromastva koje je rodilo bande i kriminal koji kao kuga hara crnackom populacijom u Americi. Ne smjemo smetnuti s uma da je rasna diskriminacija u Americi ukinuta par godina prije nastanka ovoga albuma i da je u velikom djelu sjeverno-americkog kontinenta i te kako postojala u svakodnevnom zivotu. Eric Burton i War su se otisnuli na cestu. Negdje u sred Europske turneje, Eric dozivljava nervni slom i napusta grupu. Bio je to sluzbeni kraj grupe i niko od njih nista vise nije ocekiva. Ne mireci se sa hudom sudbinom, grupa bez Eric Burtona ulazi u studio i snima album “All Day Music” koji uz pomoc dviju singlica “ "All Day Music" i "Slippin' into Darkness", zaposjeda top liste i time oznacava povratak grupe medju velikane.  U sestom misecu 1972 godine izdaju album “The World Is a Ghetto” koji oznacava kreativni i komercjalni peak njihove karijere. Album sjeda cak i na na prvo misto Billbordove Top liste sta je bilo neobicno za ovu vrst muzike. Istovremeno biva proglasavan najprodavanijim albumom godine. Singlice isto tako suvereno osvajaju prva mista top lista a pogovotovo “The Cisco Kid” koji je i jedan od nosioca albuma. I dok njihovi prethodni radovi zvuce poprilicno arhaicno, ukljucujuci cak i singlice koje su bile hitovi, “The Worls is a Getto” zvuci iznenadjujuce frisko i nadasve aktualno. Uz "Cisco Kida" poslusat cemo i "Where Was You At". Obe teme opisuju zivot u Harlemu i oslikavaju crnu i nadasve ironicnu bezpesperktivnu stvarnost ljudi koji tu zive. Sljedi 13to minutna tema “City, Country, City”. Bio je to je kamen temeljac novog zvuka Tamla Motowna. Africki ritmovi, pomjesani sa bluesom i latino uticajem, a sve zapakovano u ocaravajucu i nadasve nadahnutu atmosferu. Tematika koju ce razviti naslovna tema “World is a Gettho”. “City, Country, City” zatvara prvu stranu albuma. Nastavlja je “Four Cornered Room”, balada u najboljoj Temptation maniri, cak stavise, milsljenja san da bi i sami Temptationsi volili potpisat ovako nesto. I ponovo se moramo ponoviti, savrsena vokalna harmonija, afro/latino ritmovi, neskriveni uticaj R&Bja, jazza i velicanstveno oslikana atmosfera. Naslovna tema albuma “Worl is a Getto” je prica za sebe. Iako ne izlazi iz koncepta albuma, toliko je autonomna u svojoj biti da je sama zasjela na vrhovima top lista i tu suvereno ostala sedmicama. Za danasnje pojmove nezamislivo da 10minutna tema moze uopce doci na top listu a kamoli je zauzeti. Jos impersivnije djeluje cinjenica da je tema zasjela na vrhovima ondasnjih bjelih top lista – rock i pop muzike i time otvorila prostor za prodor soula, funka i blenda etnickih muzika u do tada nezamislivim prostorima. Divertirajuci interes sirokih masa na nesto drugaciju glazbu od standardnog rocka, otovrila je prostor za globalnu popularnost mnogih etno orijentiranih grupa. Album zatvara tema “Beetles In The Bog”, veseo, skoro karibski obojen Latino/funk jam. Tema je postala potpis grupe.  Sljedeci album kojeg su snimili 1973 godine, pod nazivom “Deliver The Word” sadrzavao je dva hita, “Gypsy Man" i studio verziju "Me And Baby Brother". I taj album se prodao u dva miljona primjeraka potvrdjujuci status grupe, ali ne donoseci nista nova u njenom izricaju. War je bija jedan od najvecih “new funk” grupa sedamdesetih, koja je zajedno sa “Earth, Wind and Fire” redovna tukla etablirane zvjezde R&Bja, Stevie Wondera, Arethu Franklin, Marvina Gaye, Dianu Ross ….. Ono sta grupu izdvaja od svih ostalih u muzickoj bransi tog vremena je ta sloznost i zajednicki trud ulozen u stvaralastvo. Grupa nije imala lidera niti ime za koje bi se vezala, osim na pocetku sa Ericom Burtonom. Sve njihove teme su potpisane kao zajednicki rad svih clanova grupe. I na kraju, ono sta ih oznacava kao snazne individue je cinjenica da su zapoceli kao internacionalni, etnicki obojan band pod vodstvom blues rockera/ex-Animal vokala, Eric Burdona, i kad ih je ovaj napustio, snasli su snage za ponovni pocetak pa cak i novi izricaj. Vecerasnji album predstavlja vrhunac tog napora a ujedno i peak Motown Recordsa, ne kao diskografske kompanije nego kao poznatog Motown Sounda. Ima samo par grupa u povjesti muzike koje su uspjele na nacin na koji su War uspjeli. Jedna od njih je Band, prateca grupa Bob Dylana koja je ipak imala laksi zadatak, jer je u neku ruku nastavila koracati Dylanovim putem prilagodivsi ga sebi. Druga a mozda i posljednja u ovom nizu, grupa Badfinger, koju je George Harrison povremeno angazirao kao prateci band. Ali oni su i prije tih angazmana imali svoj muzicki stil, tako da se kod njih radi o daleko laksem putu od onog kojim je koracao War. Donoseci cijeli komplot ritmova, od Africkih, preko Latinskih, ne srameci se pokazeti uticaj R&Ba i jazza, soula pa cak i gospela, War je unio jos jednu novitadu. Unio je skoro psihodelicnu atmosferu u svoja djela, inspirirajuci mnoge bandove koji su dosli nakon njih. Da i ne spominjemo da su time postavili podlogu za sve danasnje soulom inspirarane muzicare i bandove. Toliko od Fete sa drugog kontinenta, koji tamo nesto ka radi i razmislja o smislu recenice: “Arbeit macht frei” Od ovog utorka mozete nas slusati i preko neta. Music LP-Underground - Live Streaming eto Feta |
