Dubravka Ugresic-WO BIN ICH?
105.
U Wedingu,pored velikog gradilista,na mjestu koje se jedva pronalazi,nalazi se berlinski ured za azilante,egzilante,
emigrante,izbjeglice,raznorazne trazioce njemacke boravisne vize.Cekaoci se okupe rano ujutro i stanu u red.Ured se otvara u 7 sati,ali oni su ovdje mnogo ranije.Kad se otvore ulazna vrata,cekaoci jedan za drugim na portirnici uzimaju brojeve.S tim brojevima rastrce se po dugom hodniku trazeci svoje brojevima oznacene cekaonice.
Podovi u cekaonicama prekriveni su sivim linoleumom,zidovi su premazani zuckastom uljanom bojom.Na praznim zidovima vise jarko crvena upozorenja:RAUCHEN VERBOTEN!Plasticne stolice okrenute su prema vratima iznad kojih je displej.Na tom displeju vrte se brojevi.Cekaoci usporedjuju svoje brojeve s onima izvjesenima na displeju i ulaze kad na njih dodje red.Usavsi,upucuju se prema cinovniku koji sjedi za zastakljenim salterom.Cinovnik uzima njihovu putovnicu.
Zatim ustaje i nestaje medju policama s fasciklima.Pronasavsi fascikl,cinovnik sutke urucuje cekaocu novi broj.Cekalac se vraca u cekaonicu i ponovo ceka svoj broj na displeju.
Izmjena brojeva na displeju popracena je zvukom udarca o gong.Gongovi se cuju iz svih cekaonica tako da cekalac ima dojam da se nalazi na kakvu zapustenu provincijskom aerodromu.Ako je cekaonica pusta,cekalac ce iznad zadnjeg reda stolica,tik prislonjenih uza zid,zapaziti otiske glava na zidu,obrubljene masnim prstenom sivkaste prljavstine.Pod neonskim svjetlom,s tamnim berlinskim nebom u prozorima,sa sivim hladnim linoleumom na podu,s gongovima koji zvone,cekalac ce zapaziti da prazna cekaonica s otiscima glava na zidu,s tim sivkastim aureolama,djeluje zastrasujuce,ali istodobno i umirujuce.
(Dubravka Ugresic-"MUZEJ BEZUVJETNE PREDAJE")
|
