Zdravo....
opet ja sa nekim ka postom, jeli? :)

pocela sam sa radom 7.7.07., radila sam do 13.7.07 ....
to znaci 6 dana.... bijasmo zatvoreni.... nekima na zalost nekima na srecu...
meni je definitvino na srecu... jer da nisam prestala s radom ne bi mi se dogadalo
sta mi se trenutno dogada... i zato mi je jaako neopisivo drago...
Danas, 30.7.07... moj prvi novac.... da... jako sam vesela... neopisivo....
kad sam dobila u ruke taj novac.... neopisiv osjecaj....
bas kao osjecaj kad me netko pocasti sladoledom od jagode...njam njam...
samo sta novac naravno ne jedem, jeli? :)
sest stotina kuna... krasno... je, moglo je biti i vise, ali neka...
POLAKO... bit ce vise...u 9. mjesec cu dobiti punu placu,i onda sam na konju...
trenutno sam na nekom poniju :)

da, mala nece daleko...
znate ono, kada vidite malu djecu kako trckaraju ulicom, setnicom i slicno...
i samo cekate kad ce past.... jadna djecica.....
nece daleko... uvijek im se nesto dogodi... ne sjecam se da sam
vidila dijete koje je istrcalo bez ikakvih problema...Čudno? meni ne...


Shot at 2007-07-30

i dalje je ''moj''... lijepo je i dalje... upoznajemo se, svaki dan
sve vise i vise... smirena sam... sve je kako treba... pogotovo sa
600 kn u džepu :)

REKAO JE: NE TRAŽI DRUGOG. OSTANI I BRINI SE ZA MENE.

pusa

mislim da je službeno....stvarno je, da...neznam kako bi ja...
i šta bi ja...a šta ne bi...
ali, sve je, inace super... nakon nekoga vremena, imam osobu kojoj mogu poslat
poruku kad me pukne volja za tim...on je ''moj''....
mislim da sam to i trazila....a mozda i nisam...ali uglavnom, pojavio se...da...
tražila sam onako kako svi traže....on je moja Faca....

i sada me muče mnogaa pitanja...dati sve od sebe i samo sebe ili mozda cak i
vise od sebe?
drag mi je, da...a mozda i nesto vise nego samo drag...ma, priznat cu, i vise od
toga mi je....nisam za ljubomorne ispade i neke glupe svade i rasprave i
neznam sta sve jos ne....
cvrsto stojim na zemlji... objema nogama...da....
ali nije uvijek tako....



dođe mi da sad lupam po tipkovnici....
ipak necu, idem lec....


pusa...obratite pozornost na vrijeme objave posta

ps- neka se nitko ne ljuti na mene... stvari se dogadaju sa razlogom...
ne mogu nicemu i nikome zapovjediti neke stvari...
oprostite na povredi, ako je ima...sex i grad nam počinje...

Quanto tempo č passato da quel giorno d'autunno
di un ottobre avanzato, con il cielo giŕ bruno;
tra sessioni d'esami, giorni persi in pigrizia,
giovanili ciarpami, arrivň la notizia.
Ci prese come un pugno, ci gelň di sconforto
sapere a brutto grugno: "Che" Guevara era morto.
In quel giorno d'ottobre, in terra boliviana,
era tradito e perso Ernesto "Che" Guevara.
Si offuscarono i libri, si rabbuiň la stanza,
perché con lui era morta la nostra speranza.
Erano gli anni fatati di miti cantati e di contestazioni.
Erano i giorni passati a discutere e a tessere le belle illusioni.
"Che" Guevara era morto
ma ognuno lo credeva
che con noi il suo pensiero
nel mondo rimaneva.
Passarono stagioni, ma continuammo ancora
a mangiare illusioni e veritŕ a ogni ora.
Anni di ogni scoperta,anni senza rimpianti:
"forza compagni all'erta, si deve andare avanti".
E avanti andammo sempre,con le nostre bandiere,
intonandole tutte quelle nostre chimere.
In un giorno d'ottobre, in terra boliviana
con cento colpi č morto Ernesto "Che" Guevara.
Il terzo mondo piange, ognuno adesso sa
che "Che" Guevara č morto, mai piů ritornerŕ.
Ma qualche cosa cambiava, finirono i giorni di quelle emozioni
e rialzaron la testa i nemici di sempre contro le ribellioni.
"Che" Guevara era morto
e ognuno lo capiva
che un eroe si perdeva,
che qualcosa finiva.
E qualcosa negli anni terminň per davvero,
cozzando contro gli inganni del vivere giornaliero.
I compagni di un giorno o partiti o venduti,
sembra si giri attorno a pochi sopravvissuti.
Proprio per questo ora io vorrei ascoltare
una voce che ancora incominci a cantare:
In un giorno d'ottobre, in terra boliviana,
con cento colpi č morto Ernesto "Che" Guevara.
Il terzo mondo piange, ognuno adesso sa
che "Che" Guevara č morto, forse non tornerŕ.
Ma voi reazionari tremate, non sono finite le rivoluzioni
e voi a decine che usate parole diverse, le stesse prigioni;
da qualche parte un giorno,
dove non si saprŕ,
dove non l'aspettate,
il "Che" ritorner


sve vas voli Oprashena...

sretna sam...

sretna sam...

sretna sam...

sretna sam...

sretna sam...

sretna sam...





I need a love to keep me happy,
I need a love to keep me happy.
Baby, baby keep me happy.
Baby, baby keep me happy.


pozdrav: Gloriji, Mii, i prijateljima muskoga roda...
nisu brojni... samo ih je četvero...

pusa*

sve vas voli Oprashena...

neznam kako me vide drugi ljudi...ali ja mislim da sam dosta tolerantna...
nekad i previse tolerantna...i to mi nije vrlina, vec to smatram manom...
oko svega cu vam pomoc, samo me lijepo zamolite, jer ne mogu reci Ne!
dobro, ne bas oko svega, necu pomoc u svih 100% slucajeva,ali u
recimo
90 % hocu.... ne volim se svadati....nikakva natezanja i neke svade nisu za
mene...
nervira me to, i onda me dosta vremena muci i nista drugo
me ne zanima osim toga...
ali, ne volim ni kada se ljudi oko mene svadaju...
jeli vam se ikad dogodilo da se nalazite izmedu 2 vatre i neznate
kuda?!
u takvim situacijama mi je uzasno neugodno,
nelagodno... ono, nikako se ne volim
zamjerati ljudima... jos jedna moja mana... iako nekad i nije
dobro nekim osobama
se zamjeriti... ali,opet, nekad se treba za sebe izboriti, za svoje misljenje....
uvik nekako nastojim ugoditi ljudima, a to nikako nije dobro... cesto
mi sine, kao,
pusti, ne ugodavaj, budi svoja i boli te neka stvar za njih...ali nakon
nekog
kratkog vremena ja opet ugodavam...i tako stalno tu jednu plocu vrtim u
glavi... strasno....

jeste li bili iskoristeni? naravno da jeste...a tko nije?
ja sam evo nedavno iskoristena....od strane jedne ''prijateljice'' ...
nisam se nadala tome...ali ocito kao da neke osobe znaju da me
mogu
povlaciti za nos kako i kada to hoce.....
ali ne vise... shvatila sam tko su mi pravi
prijatelji, nisu brojni, hvala bogu,
jer da imam brojne prave prijatelje, to ne bi bilo pravo prijateljstvo...
ako shvacate sta zelim reci ovime....




ne ljutim se cesto... vise sam neke lose volje,ali ne ljuta....
i onda samo sutim....cini mi se kao da mi neki oce citati misli tada...
i iz mojih usta izlaze samo rijeci: aha, da, ne...
a kada sam ljuta, pa, ne traje to dugo.... samo se malo istresem i
gotovo...da, bas sam cijela nekako flegmaticna...

nisam neko rame za plakanje, to znam... bas neznam kako utjesiti neke
ljude.... i to mi je na neki nacin, vrlina.... jer, sada da sam super rame
za plakanje, svi bi meni dolazili i opet bi bila iskoristavana u
jaaako velikim mjerama....
ljubomorna sam osoba...
ali ne prigovaram u vezi nekih stvari....ne ljutim se zbog gluposti,
ne ponasam se kao zaljubljena curica i nemam glupe zahtjeve
i glupe zelje...

ne volim kad moram ovako nesto napisati....
ali zao mi je... imam krivca za ovaj post... i to je jednostvano to...
sada cemo svu krivnju prebaciti na tu osobu...




vec se bolje osjecam....

sve vas voli Oprashena...

Somewhere beyond the sea
He’s watching for me
If I could fly like birds on high
Then straight to his arms I’d go sailing
It’s far beyond a star, it’s near beyond the moon
I know beyond a doubt
My heart will lead me there soon






sve vas voli Oprashena....

Nocas sam po nebu nad gradom
Kao po staklu
Napisao prstom Gdje je sad ona?
A gdje li je?
U noci bez zvijezda, I bez mira I bez sna
Sve me tjeralo opet
Da mislim na tebe
I kad mi je tesko
Da mi bude jos teze
Da bude teze jos

Cijele noci molio sam nebo
Molio da posalje mi nekog
Jer po mom blatu ja nemogu
Ja ne mogu sam
Ja ne mogu sam
To znam

Nocas je stotinu kisa palo u srcu
I tekla je voda ulicom tvojom
To znam
Kroz tisuce rijeci I kroz samo jedno ime
I sve me tjeralo opet
Da mislim na tebe
I kad mi je tesko
Da mi bude jos teze
Da bude teze jos

Cijele noci molio sam nebo
Molio da posalje mi nekog
Jer po mom blatu ja nemogu
Ja ne mogu
Ja ne mogu sam
Oooo, ja ne mogu sam




-radim...8 sati stojim na nogama,
i po cijeli dan govorim:dobar dan, izvolite?
strasno....
nije za mene posao...
više sam tip za obicno ljencarenje...

-poslije posla, skoro svaku vecer,
ostanem malo vani...
bude lijepo...

-malo zabave nakon 8 sati
dobro dode... zar ne?

-zabava... jedino mi je ona na pameti...
-i jedna osoba mi je na pameti...
-neznam zasto....
-prvo je sve to bilo iz neke zajebancije,
a onda je zajebancija postala ozbiljna stvar...
sto me ljuti, jako jako ljuti....
i bijesna sam zbog te osobe....
danonoćno....
-ne radi mi to...


pusa...

Zelis da budes prva u svemu
Al spuste te za cas
Da nosis ludi friz i kremu
A o tebi los je glas
Uporno trazis stare drugove
Al otisli su svi
Ne vidis da su te ostavili
Jer to vise nisi ti

Sad trazis ljubav tu na ulici
Vec dugo zelis dobru zaradu
Sad trazis ljubav tu na ulici
Al te nitko vise ne primjecuje




hahaha...
a sramote....

eto, vidis, moras malo oladit....
vidis sta ti se dogodilo, draga...

kao da su za tebe KUD idijoti otpjevali
ovu stvarcicu....

pozdravljam Gloriju, Miu, Dorisku ,i
napokon, stavljam te kao secer na kraju, AIDA

ljudi uzivajte svi!
zivimo ljeto....
i gledajte svoj posao, svoj zivot,
i pustite druge na miru...

ps...-za neke drage: molim vas,
NE ZANIMA ME....
OLADITE...
samo mi tlak skace od vas...

dakle...
ova školska godina je prekobna bila za mene,
mojima, i nasim zivcima...
od 2,3 jedinice na polugodistu, do ukora
razrednog vijeca,pa onda ta kobna geografija me sjebala
na zadnji dan skole, totalno neocekivano....
inace, napominjem, mislim da ce sa neopravdanima
iz prvog polugodista biti ih 26,27...
puno za pristojnu i mirnu curicu kao sta sam ja...

a sad amo na danas....
dakle bio je popravni za nas koji smo pali geografiju,
za gimnazijalce od 8-10 sati(odnosno od 8.30 do 10.40)...
i onda su prvo odgovarali prvasi...
nakon sta su svi odgovarali, dolazi njihova profa:
''prvasi, razmislite o tome da prominite skolu..i
dala sam svima 2.. dovidenja!''

i onda dođosmo mi...uzas.. prestrasno...
i odgovaramo lipo jedno po jedno, svak je zna nesto,
i svi smo prosli...
JEEEEEEJ!!!!!!!

fala profesorice! ! ! ! !

i tako prosla sam geografiju...
jaaako neopisivo hepi
i ide se festat iduca 2 miseca...




pusa svima...
a najveca: prijateljicama...
sretno vam u subotu na matematici !!

Let me tell you 'bout my life,
Let me tell you 'bout my dreams,
Let me tell you 'bout the things that happen, all is real to me.
Let me tell you of my hope, of my need to reach the sky,
Let me take you on an awkward journey, let me tell you why.
Let me tell you why

evo, novi post...
iako stvarno neznam o cemu bi pisala...
a oni stari post mi je dosadio...

Demons are trapped all inside of my head,
My hopes of god, reach for heaven from hell,
My sins are many, my guilt is too heavy,
The question of knowing of how then what I know?

bila sam vani sinoc...
bilo je dobro,ali moglo je bit i bolje...
steta sta nije, zar ne?
bila sam vani sa mojom najvecom srecom,
mojom dragom prijateljicom
koju iz dana u dan volim sve vise i vise
nemoj se brinit zbog kretena...
svi su ti muski isti...
jedna vecer ti je dosta,i onda ga fino odjebi...
E!!!!!!!!!
drz' se...
POLAKO POLAKO ... sve ce doc na svoje

I'll be there for you
When you're going through,
wouldn't you be my friend
Friend you can count on me
Call me when you need me




u srijedu mi je popravni iz geografije...
WISH ME LUCK!
i onda cu nakon tog prvoga roka napisat post
o svojim dozivljajima....

PUSA... ( zar nije glup post?!)


p.s.- M.K. je dosa u makarsku...
jako sam hepi jer sam te vidila...
uljepsa si mi ovih nekoliko dana